donderdag 6 december 2018

IN MEMORIAM: TINA

Mijn lieve Tina,
Als twee bruine ogen zich gaan sluiten, voorgoed, en ik zonder jou naar huis toe moet met je riem in mijn handen en een hart vol pijn, dan probeer ik mezelf te zeggen, dit moest zo zijn ik mocht niet egoistisch zijn.
Je was zo vrolijk, dankbaar voor het 2de leven dat je kreeg dankzij Fabbeke, altijd goedgezind , je staartje kwispelde heel de dag.

Je was mijn lief duracelleke, mijn schaduw.
Nooit hebt ge gegromd of iemand pijn gedaan, agressie was je onbekend.
Ik ben dankbaar voor de trouw en de vriendschap die ik van je kreeg.
Het zal hier veel stiller zijn zonder jou…..
Je zit voor altijd in mijn hart
 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten