Een dag is hier zo voorbij, een week, een maand, het leven raast aan ons voorbij. Soms moet je je dan eens in de plaats van onze wachtende viervoeters zetten: dag in dag uit in een kooi, wel met lieve verzorgers en vrijwilligers om je heen maar de dagen, de weken, de maanden, de jaren duren lang. Hoe vaak zeggen we niet, neem hem of haar niet in huis als het geen familielid voor altijd voor je zal zijn. Maar ze blijven komen, alle dagen, steeds met een ander excuus, zolang ze er maar van af zijn. En wij proberen dag en nacht een verschil te maken voor hen, want zij kunnen het zelf niet uitleggen.
Dat er honden met rugzakjes zijn, dat is zeker, haast onvermijdelijk dankzij de mensen die hen verknoeien. Maar ik kan en mag zeggen dat 95 procent van de viervoeters in onze refugio, dieren zijn waar niets mis mee is. Alleen moet je de juiste baasjes vinden die hen weer terug op de juiste weg willen helpen. Het gaat echt niet van vandaag op morgen, dat kan gewoon niet, ook al eist deze maatschappij dat. Elk viervoeter moet tijd en liefde ontvangen wil hij of zij zich kunnen passen. Hoe vaak zeggen we het, hoe goed leggen we het uit, en toch, toch krijgen we terugkomers, die vaak per direct weg moeten.
Dit is ons weekoverzicht, elk van hen de moeite waard, geen van hen kwam op de wereld om te worden gedumpt. Wij willen hen graag weer gelukkig zien, maar wel na een doordachte beslissing. Wij proberen met heel ons hart, en ondanks alle moeilijkheden, om dit alles recht te houden en hen weer een goed baasje te vinden. Neem hen niet in huis als het niet voor altijd is, no matter what!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten