Onze Loulou verblijft al een hele tijd in het asiel, maar van de streetwise Lady die hoog kon klimmen blijft niet veel meer over. Het vrije leven is een verre droom, en haar oude lijfje wil nu rust maar liefst ergens waar ze warm en knus kan thuis zijn.
Loulou is een flinke, grote Mastin, met een heel klein hartje, en die nooit op de voorgrond zal treden, maar stilletjes haar lot ondergaat. Haar trieste ogen vertellen je alles, haar verdriet, haar wanhoop, haar opgeven. Ze wil niet meer.
Wij hopen dat er ergens iemand opstaat voor deze oude dame die nog geen geluk in dit leven kende en dat zo verdient. Ergens moet er toch iemand meeleven met deze lieve oude dame? Neen, een lange tijd heeft ze waarschijnlijk niet meer, maar wat zal ze dankbaar en gelukkig zijn nog even te mogen genieten!
Op hoop van zegen, voor onze Loulou meid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten