Het
is altijd erg als er een hondje of katje zijn geest laat bij ons, want dat wil
zeggen dat we de kans om hen gelukkig te mogen maken gemist hebben. Dit bleek
ook zo voor Myriam, het oude Beagle fokteefje, die naar ons kwam van een
gewetenloze rotkweker die heel goed wist waarom deze lieve mama voor hem niet
meer bruikbaar was.
Ze kwam bij ons binnen samen met een aantal andere moedertjes, gedumpt door hun kweker. Wij trachten deze arme beestjes nog wat kwaliteit van leven te geven, nog enkele gelukkige jaren bij een nieuwe familie, hen te laten leven in een thuis waar liefde en respect in de bovenste schuif liggen. Myriam had zware epilepsie, was zo goed als blind, en amper 9 jaar oud. Ze had een uitgezakt buikje van het ene nestje na het andere op de wereld te zetten. Ze was een weerloos moedertje dat nooit geluk heeft gekend, maar op was na een afgrijselijk en triest leven in de handen van een rotkweker.
De laatste dagen ging het alsmaar slechter met onze lieve schat, ze kreeg steeds vaker aanvallen ondanks de medicatie, en kon niet meer lopen. Dit was geen waardig leven meer, daarom hebben we besloten haar te laten gaan.
Lieve Myriam, we hebben je niet kunnen brengen waar we je zo graag gelukkig hadden willen zien, omringd door verwennerij, in een warm mandje, maar het heeft niet mogen zijn.
Rust zacht lieverd, voor ons was jij zoveel meer dan een gebruiksvoorwerp, jij was onze Myriam!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten