vannacht slaapt hij en al onze hondjes weer in een kooi...of ergens in een plaatske geimproviseerd nadat we over en over vol zitten... Het is niet ideaal maar het is beter dan worden ingeslapen in een dodenstation of ergens doelloos op straat of te leven waar je geen leven hebt... Vele mensen kunnen het leven hier in onze refugio niet inschatten en ik denk vaak ook dat wij het elke dag leven, ervaren, trotseren maar dat het heel anders is voor mensen die ons bezoeken... Feit is dat wij trachten er het beste van te maken...Elke dag opnieuw maar omdat elke hond en elke kat het meer dan waard is. Geen van hen komt op deze wereld om te worden mishandeld of gedumpt... De nachten zijn eenzaam en de koude valt...Ze kruipen tegen elkaar aan of rollen zich in een balletje tot de morgen weer komt en we een aai over hun bol geven.. altijd dankbare kwispelende staartjes.. Elke dag opnieuw.. Waarom kopen mensen dure pupjes en houden ze de fok in stand terwijl wij en vele andere rescue mensen honderden wegwerphondjes een tweede kans geven...Hoe vaak kijken wij in die trouwe lieve ogen van een van onze viervoeters...en denk ik...kon ik jou maar gelukkig maken...We geven niet op...zij geven niet op...maar het is nog nooit zo moeilijk geweest...Echte rescue waar wij voor staan vechten als nooit tevoren...Mensen willen perfectie en het mag allemaal niet gecompliceerd meer zijn...moeite of inzet is vaak niet meer van deze tijd... Mijn bezorgdheid gaat soms gepaard met slapeloze nachten maar we moeten vooruit...Laat ons blijven staan voor deze lieverds die absoluut een tweede kans verdienen...samen staan we sterk!! We mogen niet opgeven ook niet nu in deze moeilijke tijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten