Bijna een jaar geleden, wat gaat de tijd dan snel.
Woensdag 16 december 2020 reden we rond vier uur richting het midden van het land. Een spannende rit voor ons en ons hondje Charlie, we gingen ons nieuwe geadopteerde hondje Tygo / ace Zen ophalen.
We staan, tegen half zeven, in een rij te wachten om hem eindelijk te ontmoeten, in onze armen te sluiten. Even later wordt de bench in onze auto geschoven. Eindelijk krijgen we hem in het echt te zien, we kunnen eindelijk Tygo aaien.
Wat een schatje. Hij komt gelijk naar me toe, door de spijlen van de bench maken we kennis. Er is een fijne klik tussen ons en Tygo. Ook Charlie, ons eigen hondje, vindt het spannend. Een nieuw speelmaatje. Maar eens even kijken vanuit een veilige hoek op vrouwtjes schoot. Snel naar huis om verder makkelijker kennis te maken.
Bij thuiskomst eerst even buiten een plasje doen, twee lijnen aan en Tygo is enthousiast. Blijft bij ons lopen en aandacht proberen te krijgen.
Na een dag zitten Tygo en Charlie als samen in de bench, met een open deurtje. Een vriendschap voor het leven tussen twee hondjes.
In deze weken erop ontdooide Tygo steeds meer. Hij ging meer ontdekken, gaat spelen, blijft opletten, luistert naar zijn nieuwe naam. Hij voelt zich thuis. Het is een schatje.
Het is deze maand bijna een jaar geleden dat Tygo in ons leven kwam.
Tygo voelt zich helemaal thuis bij ons, samen wandelingen
maken, samen kamperen, samen een mooi en goed leven tegemoet gaan.
Bedankt voor de adoptie van deze lieve hond. Wat zijn wij blij dat we dit hondje een mooi leven kunnen en mogen geven.
Tygo beschermt Charlie en ons en ook wij beschermen
hem.
Nogmaals bedankt.
Willem en Antoinette
Wandeling in het bos, aan de lange lijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten