De avond valt...Iedereen is naar huis...
Verzorgers, vrijwilligers...
Hondjes zitten in hun kooien...Het heftige geblaf en de roep
om een knuffel om aandacht gaat over in pure eenzaamheid en gedachten naar hoe
het vroeger was...
Hoe baasje voor hen zorgde en de kindjes hen vertroetelden..
Hoe ze speelden met hun balletjes en altijd blij en gelukkig waren hun baasjes
weer te zien...
Hoe plots hun leven abrubt veranderde...
De ene uit een dodenstation...De andere van een jager of
direct van een warme thuis...of....
De avond valt....
Hun gedachten gaan vrijuit...maar hun kooi is dicht en geen
mens kijkt nog naar hen om tot morgenvroeg als we samen er weer zijn om hun
leven iets draaglijks te maken...
Zoveel goede en brave hondjes katjes....Hun dankbaarheid
onmetelijk...Hun vriendschap onvoorwaardelijk...Adopt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten