Een abuelita veroordeeld tot de dood,… Ze leefde sinds ze een kleine mooie Herder was, bij Juan en zijn moeder,… Moeder en Juan waren sinds zijn geboorte onafscheidelijk en toen zijn mama 4 jaar geleden stierf, viel haar Juan in een diepe depressie en kwam niet meer buiten,… Sinds kleine jongen was Lola zijn rechterhand en ook zij waren onafscheidelijk,... Lola bleef aan de zijde van haar baasje, no matter what,…
Toen Juan zo ziek werd dat hij moest worden opgenomen in een ziekenhuis, dacht niemand aan Lola, zijn enige liefde en toeverlaat van 12 jaar oud,… Zij bleef opgesloten op een terras van 2 meter op 2 meter, en af en toe kwam een broer van Juan wat eten smijten, en zelfs dat was hen teveel, zodanig zelfs dat ze het dodenstation belden om Lola op te halen en af te maken.
Toen Juan dit hoorde verzette hij zich met zijn laatste krachten, en dankzij hem konden wij zo Lola redden van de dood,… Door de trieste omstandigheden was Lola er ook erg aan toe, haar oogjes waren ontstoken, ze had conjunctivitis,… Haar vacht was in een afschuwelijke conditie, ze had hevige artritis door het weinige bewegen en haar overgewicht,…
Nu verblijft ze bij ons en begint ze aan haar tweede jeugd,… Ze krijgt de nodige medicatie en is nu op dieet,… Lola zelf krijgt stilaan weer zin in haar nog korte leventje, speelt zelfs terug met de bal,…
Wie geeft haar nog even een mooie en gelukkige thuishaven?
Meer informatie over Lola:
NL - http://ace-charity.org/nl/honden/honden/19484
FR - http://ace-charity.org/fr/chiens/chiens-a-adopter/19484
Geen opmerkingen:
Een reactie posten