vrijdag 4 juni 2021

We gaven nooit op aan onze ALEXIS ...

Onze Alexis had een slechte start, en in Spanje en in zijn adoptie familie, omdat hij zowat door iedereen werd op gegeven kwam hij terug naar Spanje waar we hem met open armen terug hebben ontvangen..

Hij kende hier nog iedereen en hij was gewoon weer de Alexis die wij kenden….en toen een tijd later toen kreeg hij een nieuwe kans.

Never give up,…

Gr Fabienne


Alweer een jaar geleden mochten we hem eindelijk ophalen. De arme ziel met nog een heleboel andere honden ruim 30 uur in de vrachtwagen op weg naar Nederland. Wat hebben we in een jaar veel meegemaakt, traphekje, kussens en een bench verder weten we nu dat Laki liever niet in een bench zit. Het liefst blijft hij helemaal niet alleen thuis maar als het dan moet dan ligt hij op ons bed (keurig op het voeteneind). Het is een verschrikkelijke knuffelkont, Hij moet nog veel leren en vooral begrijpen dat hij bij ons hoort en we hem echt nooit meer wegdoen, Hij kan een felle donder zijn maar leert steeds beter zijn grenzen aan te geven. Op iedere verdieping heeft hij een mand of kussen en in de huiskamer heeft hij ook een eigen poef: We noemen hem niet voor niets LakiKing ipv LionKing. Voor mij was het liefde op het eerste gezicht bij Patrick duurde het even maar ook hij kan niet meer zonder hem We hopen nog jaren plezier van hem te hebben en zijn dankbaar dat we met ACE in contact zijn gekomen.

Groetjes en poot van Marjolijn, Patrick en Laki.










Geen opmerkingen:

Een reactie posten