Ze komt uit een dodenstation en was zo bang van mensen, door haar ellendige ervaringen. Haar vrouwtje: "Ze is nu ondertussen al 4 maanden bij ons en ze maakt elke dag kleine stapjes. Buiten is ze wat losser. Het aaien laat ze zeker toe, maar we hebben toch het gevoel dat ze het nog niet helemaal vertrouwt. Dit komt wel goed." Weer een mooi bewijs van wat je kan bereiken met veel liefde en geduld...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten