Lieve Bo, lief meisje, lief clowntje, lief knuffeltje, lief vriendinnetje,
We waren
niet opzoek naar een hond, maar stonden er zeker voor open. We wilden kijken
wat er op ons pad kwam. Hondjes die zorg nodig hebben en daardoor misschien
minder snel door anderen geadopteerd zouden worden, daar wilden wij voor gaan.
Toen zag ik
Bo op de site van A.C.E.. Ze was verwaarloosd, was enorm angstig en had
Leishmania. Bo was het hondje dat op ons pad moest komen. Haar behoeften sloten
perfect aan bij wat wij haar konden bieden.
Je kwam 10
september 2020 aan bij het opvanggezin. Zij hebben jou geweldig in de watten
gelegd, hebben gewerkt aan jouw angsten en hebben in een korte tijd zoveel voor
jou betekend. Je zag er zoveel beter uit en liet zien dat je steeds meer van
het leven kon genieten. Wij (Bo, Bobbie, Ramon en ik) zijn hen zo dankbaar voor
de fantastische basis die zij jou hebben gegeven.
Even terug
naar het moment dat ik jou op de site zag. Je was al bij het opvanggezin. Je woonde
bij hen in Roermond. Dat betekende dat we jou op konden zoeken, kennis konden
maken met je en ook konden kijken of de klik er met Bobbie, onze Franse Bull,
was. We hebben jou zo snel mogelijk gereserveerd. A.C.E. heeft ons een goed,
duidelijk en eerlijk beeld gegeven van jouw situatie. We wisten waar we aan toe
waren als we jou zouden adopteren.
Het contact
met het opvanggezin was fantastisch. Het zijn onwijs lieve mensen met een hart
voor dieren. Ze hebben zoveel geduld met je gehad en daar tegenover stond een
enorme lading liefde van jouw kant naar hen. Zij hebben jou heel gelukkig
gemaakt, en jij hen. Ze hebben jouw tijd bij hen bijgehouden in een dagboekje,
zo waardevol!
Toen kwam de
dag dat we je konden ontmoeten. Wat was dit een bijzondere dag. We reden vol
kriebels in onze buik naar Roermond. Daar was je dan. Je was super onzeker,
maar liep heel lief mee. Jouw opvangvrouwtje liep ook mee, dat was wel
belangrijk. De klik met Bobbie was er, dat konden we zien. We waren dol op je,
ondanks dat je jouw mooie karaktertje nog niet durfde te tonen. We wisten dat
het zo moest zijn, dus we gaan er voor!
Eind oktober
kwam je bij ons. Het afscheid met het opvanggezin was moeilijk. Er was zoveel
wederzijdse liefde te zien tussen jullie. Gelukkig wisten we allemaal dat we
jou het meest gelukkige hondenmeisje op aarde gaan maken. Jouw opvanggezin was
daar ook van overtuigd. Het was een goede stap naar een mooie toekomst. Daar
gingen we dan. Op weg naar jouw gouden mandje. We namen je mee naar huis, en
daar ga je nooit meer weg.
Het was wennen
voor jou, hè meisje? Vooral buiten zijn is eng voor jou. Gelukkig was de klik
met Bobbie er gelijk. Dat was heel belangrijk. Bobbie is een stoer mannetje dat
alles leuk en interessant vindt. Hij laat jou zien dat je niet bang hoeft te
zijn voor kinderen, mannen, voorwerpen. Hier hebben we nog wat tijd voor nodig,
maar wat groei jij toch, meisje. Iedere dag laat je zien dat je minder angstig
bent.
Binnenshuis
ben jij echt een clown. Je durft jouw prachtige karakter te laten zien en daar
worden we onwijs gelukkig was. Je maakt echt grapjes, speelt de hele dag met
Bobbie en je hebt de dag-structuur helemaal door. Je begint zulke lieve
geluidjes te maken als het etenstijd is. Je weet het al precies!
Samen kroelen
op de bank is onze favoriete hobby. Je geniet als ik je kriebel en je kan
snurken als de beste. Je slaapt naast me, eet mijn ontbijt mee en ligt achter
me als ik aan het werk ben. Je bent mijn beste vriendinnetje, lief meisje. We
zijn ongelooflijk gelukkig met jou in ons leven.
Honderdduizend knuffels van ons
Geen opmerkingen:
Een reactie posten