Gisteren ging het even minder goed met onze bange Tomas. We hadden ondanks het mistroostige weer een fijne natte wandeling op Haspengouwse moddergrondgrond achter de rug.
Wanneer
we thuis komen moet de voordeur altijd helemaal open anders durft onze held niet
naar binnen ("macho" staat er nochtans in zijn Spaans paspoort). Hij
had heel goed uitgekeken, 2 keer naar links en 3 keer naar rechts, vooraleer
hij de drempel overstak maar van de schrik kwam hij toch nog in botsing met de
paraplubak die hij niet had zien aankomen... Tomas probeerde nog te ontsnappen
maar raakte verstrikt in de lijn.... Resultaat: 3 dagen paniekbeheersing
achteruit. (De paraplubak staat vanaf nu in de garage want T heeft een
olifantengeheugen.)
En
vamorgen was het oorlog in onze straat. Er wordt een huis gebouwd en er werd
vlak na het ontbijt een lading kiezel geleverd. De chauffeur van de enorme
vrachtwagen klapte de laadbak niet erg subtiel dicht. Een enorme klap! Onze
Tomas tuimelde uit zijn zetel van de schrik, hij stoof recht naar de slaapkamer
op zoek naar een veiliger plek, zijn groot slaapkussen, ik vond hem terug
met zijn achtersteven naast en zijn kop onder het bed....
Intussen
is hij weer zalig rustig (zie foto).
Een
eventuele hint voor adoptanten van een even groot bangerikske : een zetel met
een zachte schapenvacht erop en de TV op 810 (bij Proximus), Klara continuo. Je
mag zelf ook meegenieten en bij Tomas werkt het keer op keer.
(Wordt
vervolgd)
Groeten,
Jeannine
Geen opmerkingen:
Een reactie posten