Abel kwam op een zeer aparte manier bij ons,… Maar goed ook, want anders was hij er al lang niet meer geweest,...
Wij nemen erg veel hondjes binnen die op de dodenrij staan, dat weten jullie allemaal,… Zo kwam ook onze zieke, verwaarloosde, opgegeven Abel bij ons terecht uit een vreselijk dodenstation,…
Elke week komen enkele honden uit dat dodenstation naar ons,… Die dag hadden we toegezegd aan een Labrador van 1 jaar en een opgegeven Pitbull van 1 jaar, beiden erg mooie honden,… Op de vraag wanneer we ze konden ophalen, kregen we als antwoord dat de werkman van daar hen uitzonderlijk zou komen brengen,… Wat raar!? Brengen?
Enkele uren later kwam het "dodenstation busje”,… Maar in plaats van de twee honden die wij hadden toegezegd kwam er een strompelend, zwaar verwaarloosd zwart hondje tevoorschijn,… Zijn oogjes dichtgeplakt van de etter, hij kon amper op zijn pootjes staan,… Had geen fut, noch zin meer, om verder te gaan,… Hij liet het allemaal over zich heen komen,…
Natuurlijk namen we hem binnen, maar toen we vroegen waar de twee andere hondjes waren gebleven, kregen we als antwoord dat die naar adoptanten waren gegaan die zij gekozen hadden, want dat waren mooie honden, en deze wou niemand,… Geen verdere commentaar,… Maar zo kwam deze bijzonder lieve hond, onze Abel, bij ons terecht,…
Hij kan ons niet vertellen wat hij meegemaakt heeft maar zijn lijfje, ogen en toestand zeggen ons alles,… En voor hem gaan we nu zorgen,… Hij is nu in de kliniek en krijgt de nodige verzorging,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten