Hij werd aangekocht als pupje, puur en met stamboom, in de wieg gelegd voor een prachtig leven maar niets was minder waar,… Het was een blauwe maandag toen zijn baasje ons contacteerde, of we hun Perro konden binnen nemen, want zij verhuisden naar Saudi-Arabië, en Olmo kon uiteraard niet mee zei ze,… Omdat wij erg vol zitten vragen wij altijd of ze nog even bij hun baasje kunnen blijven tot we een oplossing hebben gevonden, zodat ze het trauma van een asiel niet hoeven te doorstaan, waarop de vrouw luidkeels lachte en zei : "Wij vertrekken vrijdag al he,…” Waarop ze ook nog liet weten dat ze hem dan maar naar het dodenstation zou brengen,…
Zo eenvoudig gaat dat met sommige baasjes, die niet eens het woord “baasje” waardig zijn,… Ze konden Olmo ook niet zelf brengen, te weinig tijd,… Maar ze stuurden hem wel op met de post, met MRW, de pakketjesdienst,… Zij brachten hem dus deze morgen aan de deur,… Een bange verwarde ziel, die van streek was en stilletjes en bang om zich heen keek,… Hij kwijlde van de stress en was zo bang,…
We hebben Olmo zo goed als we konden opgevangen, met lieve woorden en een knuffel op zijn lieve kopje,… Maar hoe zou jij je voelen nadat je 8 jaar lang een warme thuis had, een zetel om in te slapen, een tuin om in te rennen, op tijd en stond lekker eten, om dan per post in een kooi opgestuurd te worden, en dan in een druk asiel aankomt met nog honderden andere lotgenoten, en er vannacht in een kooi moet slapen,… Hoe zou jij je voelen?
Vandaag is het maandag,… Zijn baasjes zitten ondertussen al Saudi-Arabië, het nette paartje,… Hun lieveling is hier uiteindelijk gedumpt,… Zijn wereld is ingestort,… Laten we hopen dat Olmo vlug een baasje mag vinden,… Hij is een (t)huis, tuin en keuken gewend,… Een lieve hond die dit niet had moeten mee maken als mensen een beetje meer échte liefde over hadden voor deze lieve hond,...
Meer informatie over Olmo vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten