Maar wat kwam er een leuk makkertje. Wel wagenziek en na korte tijd hevige verlatingsangst. Maar met heel veel geduld en 8 maanden later was de verlatingsangst over. Een autorijder zal hij nooit worden maar een klein stukje naar de dierenarts voor zijn prikken lukt wel. Na 10 lessen hondenclub zijn we gestopt. Hij was te ziek in die auto. Dat ging ik hem niet meer aandoen. Vandaar dat wij ook nooit op de jaarlijkse bijeenkomst verschijnen. Het vreemde is dat hij totaal geen ellende in een auto heeft als hij bij mij op schoot zit. Helaas, achter het stuur lukt dit niet.
Wij lopen veel en met ingang van 1 oktober mag hij weer het strandje op wat wij hier bij het Heidemeer in Heerenveen hebben. Daar komen we altijd meerdere Spaanse honden tegen.
Ik hoop nog lang van hem te genieten want ondertussen is hij alweer 5 1/2 jaar. Maar ik zit zelf ook in de 80+.
Groetjes, Belia Louwrier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten