ACE Hugo

11 Juni 2017 was de datum dat wij Hugo ophaalde bij zijn pleeg gezin in Nederland bij Karin van Poppel in Tilburg en wat was hij bang toen hij mijn vrouw Linda en mij zag hij kroop gelijk onder de tafelen begon zelf wat naar mij te grommen als ik in zijn buurt kwam, maar goed Hugo meegenomen naar ons huis in (toen nog) Sijbekarspel (NH) en onderweg in de auto hield hij zich heerlijk rustig en bleef braaf zitten met zijn meegenomen speeltjes van Karin in een van zijn nieuwe manden die we voor hem gekocht hadden en keek hij continue om zich heen waarschijnlijk zich afvragend van wat er nu weer met hem ging gebeuren, bij ons thuis aangekomen met z’n staart tussen zijn benen heel voorzichtig een beetje de kust verkennen, ’s avonds met ons mee naar boven naar de slaapkamerwaar zijn andere nieuwe mand voor hem klaar stond en daar dook hij wederom gelijk in en sliep de nacht rustig in zijn mand naast ons, en ja dan de tijd daarna Hugo moest een heleboel nieuwe dingen ondergaan andere baasjes een ander huis en omgeving en toen opeens moest hij mee met onze naar camper omgebouwde touringcar en ging hij mee naar mooie plekken waar hij heerlijk met ons kon lopen en spelen dat vond hij wel wat maar het was wel eng allemaal hoor, maar de tijd verstrijkt en wij zijn continue met Hugo in de weer ik heb ook een 924vriendenkring (kijk maar eens op mijn website hier meer foto’s van Hugo): http://924vriendenkring.nl/…/onze-uit-spanje-geadopteerde-…/ en daarmee ga ik ook een paar keer per jaar naar Duitsland en uiteraard gaat Hugo altijd mee en ja dan kwam hij weer in allerlei hotelkamers en moest hij meelopen met een groep vreemde mensen tjonge jonge wat nieuwe ervaringen allemaal, maar ik moet eerlijk toegeven het is een kanjer en hij doet het gewoon, en ja toen opeens ging zijn vrouwtje die normaal gesproken de hele dag bij hem is voor 3 weken op vakantie en daar zat hij mooi met mij die engerd opgescheept!!! Haha nee hoor ondertussen was/is hij al behoorlijk aan mij gewend en knuffelen we heel veel maar goed ik ben buschauffeur en ik moest gewoon werken maar ik had toch wel lange diensten en ik wou Hugo niet zolang alleen laten dat kan gewoonweg niet hij moet ook op straat om zijn behoefte te doen, dus tegen de regels van de busmaatschappij in smokkelde ik Hugo mee op de bus en lag hij op een dekentje naast mijn stoel, maar wat een ervaringen nu weer een vreemde lange bus en allemaal vreemde mensen die binnen kwamen hij moet toch wat incasseren die Hugo haha, maar door al deze ervaringen ging hij wel steeds meer aan andere dingen wennen en hij is ook vreselijk nieuwsgierig, ondertussen zijn wij verhuisd van het platte land naar een weer wat bewoonbare wereld en bij dit huis hebben we bijna geen achtertuin maar wel een grote voortuin waar een klein laag hek omheen staat dus wij waren eigenlijk bang dat Hugo daar overheen zou springen, maar niets is minder waar alles binnen het hek beschouwd hij als zijn territorium en meneer heeft zelfs een grote mond naar de mensen die over het trottoir langs lopen haha die macho, maar owee als ze dan gaan stil staan en hun hand naar hem uitsteken dan vlucht hij gelijk naar binnen en gaat dan heel heldachtig voor het raam naar hun staan blaffen haha, ja het jaar is snel gegaan maar Hugo is in dat jaar al ontzettend bijgekomen en veranderd voor ons is hij helemaal te gek naar anderen is hij nog wat voorzichtig maar niet echt heel bang meer helaas voor kleine kinderen is hij nog steeds als de dood als hij die maar hoort dan vlucht hij gelijk naar binnen in zijn veilige mand, maar goed ook dit zal in de loop der jaren wel wat bijkomen, in ieder geval zijn wij ontzettend blij met hem en ik weet zeker hij ook met ons hieronder wat foto’s van Hugo en wij zijn heel benieuwd want morgen komt Karin van Poppel ons en Hugo na 15 maanden bezoeken ik ben benieuwd of hij die lieve mensen die hem opvingen nog herkend, maar ik denk het haast wel, ik zal hier foto’s van maken en ook plaatsen, tot later bericht.