Ons Bertje,… Hij werd mee gegeven
toen we een aantal hondjes “mochten” gaan halen van de
broodfok,… Afgedankte moedertjes en vadertjes, door en door
opgebruikt, angstig, en bibberend uit hun lijfjes,… En dit kleine
ventje, Bertje, zat erbij, helemaal bang en bibberend in een hoekje
van een kooi,… Hij had geen ras noch een stamboom, en was amper een paar maanden
oud,… Hij was in elk geval een hondje dat zoveel angsten in zich
had dat het nauwelijks te beschrijven valt,… In de refugio beet hij
in het rond, liet zijn ontlasting lopen bij de geringste aanraking door een
mens,… Maar hij was een heel erg aandoenlijk ventje,… Toen mocht
hij mee met zijn opvanggezin, Nancy en Wim,… En toen gebeurde dit,...
Een volledige metamorfose,… Zijn angsten maakten plaats voor een
heel lief en aanhankelijk hondje, mooi om zien,… Opvanggezinnen
zijn meer dan goud waard,… Dat zie je maar weer,…
Bertje is inmiddels geadopteerd!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten