Wij hebben Urban geadopteerd en we noemen hem Finn als hij naar Nederland komt.
Wij hebben een fb site gemaakt El&FI en schrijven daar ook over onze hondjes.
Sommige
dingen moeten zo zijn ...
Van
EL&FI super geschreven door Miranda
Delen en
liken is lief!!
Sommige
dingen moeten zo zijn.. Je denkt vaak aan een greyhound/galgo, liefst in die
zeldzaam mooie bruine, gemeleerde kleur.
Je kijkt al tijden wat rond.. niet zo intens, maar toch.. Dan ga je een weekje naar Spanje, spontaan.. zonder verwachtingen.. en ineens gebeurt het. In de laatste sectie, het hoogste gedeelte, waar de galgo's vrij rondlopen.. Ineens is Finn daar. Hij komt naar de poort. Als eerste. Komt meteen naar ons toe.. begroet ons met zijn kalme, vriendelijke uitstraling. Alsof hij je al jaren kent. Hij raakt je hart. Meteen. Finn's vertrouwen hoef je niet te winnen.. hij schenkt het je in hetzelfde ogenblik.
Met zijn hoge bijna majestueuze poten loopt hij met ons mee, naar wat opgestapelde stenen waar we kunnen zitten. Met zijn ranke lijf gaat hij voor ons staan om uitgebreid geaaid is geworden. Geen angst, niets aftasten... Finn vertrouwt ons volledig vanaf het eerste moment.
De volgende dagen gaat het net zo.. telkens als we bij de laatste sectie aankomen en de poort opendoen is hij daar.. kalm en vriendelijk.
Toch doolde hij wekenlang rond in een veld, eenzaam, alleen, waar hij door hondenvangers werd gevangen en bij het dodingsstation werd afgeleverd.. als een ding.. alsof hij niets waard was.
Het lopen gaat soms wat moeilijk, hij heeft last van zijn knie, maar de elegantie waarmee hij voortschrijdt is prachtig. We knuffelen zijn ranke lichaam en in de dagen die volgen legt hij regelmatig zijn kop of een poot op onze schoot. Er groeit snel een band.
Dan komt de laatste dag, en ook de tranen.. We fluisteren tegen hem: nog éven.. we zien je snel. Finn heeft ons hart gestolen en we vragen verdere info. Terug in Nederland volgt een huisbezoek, wat positief bevonden wordt.
Éven is er nog verwarring.. Finn blijkt Urban te zijn.. oef.. we hebben in de shelter de verkeerde naam doorgekregen. Gelukkig is er snel duidelijkheid.. Urban moeten we hebben, Urban is onze Finn.
Je kijkt al tijden wat rond.. niet zo intens, maar toch.. Dan ga je een weekje naar Spanje, spontaan.. zonder verwachtingen.. en ineens gebeurt het. In de laatste sectie, het hoogste gedeelte, waar de galgo's vrij rondlopen.. Ineens is Finn daar. Hij komt naar de poort. Als eerste. Komt meteen naar ons toe.. begroet ons met zijn kalme, vriendelijke uitstraling. Alsof hij je al jaren kent. Hij raakt je hart. Meteen. Finn's vertrouwen hoef je niet te winnen.. hij schenkt het je in hetzelfde ogenblik.
Met zijn hoge bijna majestueuze poten loopt hij met ons mee, naar wat opgestapelde stenen waar we kunnen zitten. Met zijn ranke lijf gaat hij voor ons staan om uitgebreid geaaid is geworden. Geen angst, niets aftasten... Finn vertrouwt ons volledig vanaf het eerste moment.
De volgende dagen gaat het net zo.. telkens als we bij de laatste sectie aankomen en de poort opendoen is hij daar.. kalm en vriendelijk.
Toch doolde hij wekenlang rond in een veld, eenzaam, alleen, waar hij door hondenvangers werd gevangen en bij het dodingsstation werd afgeleverd.. als een ding.. alsof hij niets waard was.
Het lopen gaat soms wat moeilijk, hij heeft last van zijn knie, maar de elegantie waarmee hij voortschrijdt is prachtig. We knuffelen zijn ranke lichaam en in de dagen die volgen legt hij regelmatig zijn kop of een poot op onze schoot. Er groeit snel een band.
Dan komt de laatste dag, en ook de tranen.. We fluisteren tegen hem: nog éven.. we zien je snel. Finn heeft ons hart gestolen en we vragen verdere info. Terug in Nederland volgt een huisbezoek, wat positief bevonden wordt.
Éven is er nog verwarring.. Finn blijkt Urban te zijn.. oef.. we hebben in de shelter de verkeerde naam doorgekregen. Gelukkig is er snel duidelijkheid.. Urban moeten we hebben, Urban is onze Finn.
Binnenkort
is het dan zover.. hoe zal het zijn.. de ontmoeting.. Zal hij ons ruiken.. nog
herkennen.. vast. Hij gaat een prachtig leven tegemoet in Zeeland aan 't strand,
met vijf hondenvriendjes. Eigenlijk zes, want met zijn kalme karakter zal hij
ook een goede match zijn met Elena en zal haar, de keren dat ze elkaar zien, nog
meer in balans brengen.
Lieve Finn.. zo groot.. zo wijs.. zo mooi.. zo ontzettend welkom.
Lieve Finn.. zo groot.. zo wijs.. zo mooi.. zo ontzettend welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten