Wij
hebben Pasha nu sinds Juni 2015 en het is een geweldig hondje. Toen we hem
kregen was hij kort geschoren en ruwharig. Inmiddels heeft hij heerlijke lange
zachte haren, hij moet iedere 3 maanden naar de trimster anders groeit zijn haar
de pan uit! Ook kwamen we er pas na 2 of 3 wasbeurten achter dat hij niet
zwart-beige was maar zwart-wit!! De eerste maanden kon hij absoluut niet los,
hij ging er meteen vandoor. Wij dachten dit wordt een hond die voor altijd
aangelijnd moet zijn, maar nee hoor na een half jaar of zo houd hij ons goed in
de gaten en blijft hij in de buurt.
In
het begin blafte hij keihard naar alle honden, groot of klein. Inmiddels blaft
hij alleen nog maar naar hele grote honden, vooral zwarte. Het is maar een klein
hondje maar hij heeft een ongelooflijk uithoudingsvermogen, je kan er uren mee
lopen en ik ga zelfs hardlopen met hem. Hijgen met zijn tong uit zijn bek net
als andere honden doen na hard werk hebben we Pasha nog nooit zien doen! Ook
niet na 2 uur op het strand of in de duinen en 10 kilometer achter de rug. Als
je dan net thuis bent en iemand loopt naar de deur denkt hij dat we weer gaan
wandelen en staat hij alweer klaar.
Hij
heeft waarschijnlijk ernstig honger geleden in Spanje want het eten is nog
steeds het ALLERBELANGRIJKST. Belangrijker dan knuffelen of wandelen wat toch
ook allemaal erg fijn is. Je kan zien dat het een echt straatschooiertje was,
als je ziet hoe hij hele lunchpakketten, repen chocola en volle bekers milkshake
(rechtop anders loopt hij leeg!) uit de struiken langs het fietspad trekt
begrijp je dat hier een professional aan het werk is. Jullie Pasha is goed
terecht gekomen, hij hoeft zijn gouden mand met niks of niemand te delen, geen
kinderen, katten of andere honden. Alle aandacht (en het eten) zijn allemaal
alleen voor hem! 4 x per dag wandelen en alle avonden met de baasjes languit op
de bank. En constant blijven kriebelen, anders gaat hij terug naar zijn mand!
Gekkie!
Groeten
Arina
Geen opmerkingen:
Een reactie posten