Wederom heeft Martin mij verzocht iets te vertellen over Kai (Ben 8810). Hoe
konden wij toch weten wat een juweel wij in huis haalden! Een half jaar geleden
kwam je bij ons en inmiddels hebben we jouw 2e verjaardag gevierd. Je bent een
echte modelhond. Waar wij verwachtten jou nog veel te moeten leren, ging je
vanaf dag 1 zonder morren in je bench slapen. Een bench die echt jouw veilige
huisje is geworden. Een paar vuurwerk knallen buiten en hopla...Kai kruipt snel
in zijn veilige huisje. Ook kun je prima alleen blijven, het langst tot nu toe
is 3 uur en dan lig je gewoon op de bank. Meestal geef ik je op zo'n 'lange rit'
wel vertier in de vorm van een Kong of doos gevuld met wc rolletjes en brokjes.
Ook altijd even de tv aan, anders is het zo stilletjes hè. Aan de lijn lopen
ging meteen goed, we zijn met je op cursus geweest en inmiddels loop je in bos
en hei gewoon los, altijd blijf je bij ons in de buurt. Alleen dat knuffelen hè,
dat vond je in het begin maar wat raar. Maar nu, platzoenen is het credo! Toch
naar vreemden blijf je onzeker maar even snuffelen en een aai, dan is het ijs
snel gebroken. Je blijft een echt roedeldier, heerlijk vindt je het om met
andere honden te rennen en te scharrelen. Ook met de katten gaat het goed,
alléén; die willen niet met je spelen hoor! Kai is een herplaatser en nog vragen
wij ons weleens af waar dat 'addertje onder het gras' zit. Maar dat is er niet.
Kai is de liefste en mooiste hond die er bestaat!
Groetjes, familie Vrieling.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten