Hallokes
Kennen
jullie mij nog ? Queso is mijn naam. Een paar maanden geleden schreef ik het
verhaal van mijn aankomst in mijn nieuwe thuisland : België. Ondertussen ben ik
5 maanden hier. En wil ik jullie graag een zeer bijzonder iemand voorstellen.
Iemand met het hart op de juiste plaats. Iemand die ik in mijn hondenhartje
draag de rest van mijn leven.
Ziehier Tanya.
Tanya
was mijn “virtuele fostermama”. Toen ik nog in Spanje verbleef, was zij het die
mij financieel steunde en mijn situatie op de voet volgde. Ze kende mij niet en
toch gaf ze centjes voor mij. Hoe fantastisch is dat? Zoals jullie zien, hebben
we mekaar ondertussen leren kennen in “real life”. En het is grote liefde tussen
ons.
Toen
ik net in mijn nieuwe gezin was aanbeland, kregen we een mailtje van haar. Ze
vroeg zo lief naar mij en hoe ik het maakte in mijn nieuwe thuis dat mijn mammy
haar meteen een mailtje met wat foto’s terugstuurde. En van het ene kwam het
andere. We zagen mekaar een eerste keer, heel vluchtig, op de Shindag in
Zoersel. Maar vorige week hebben we mekaar wat beter leren kennen toen ik met
mijn baasjes en mijn twee adoptiezusjes Molly en Wippie aan zee verbleef voor
een korte vakantie. Tanya, die daar in de buurt woont, kwam ons op een avond
bezoeken. Wat een lieve schat is die Tanya toch. Ze had heel veel “lekkere”
cadeautjes bij voor ons alle drie (snoepjes, yiehaa, dat laten we écht niet aan
ons voorbij gaan hoor J ) en ook nog een
super leuke “bever-piep-knuffel”. We waren alle drie in de wolken, zoals jullie
kunnen zien op onderstaande foto. Iedereen wou bij Tanya zijn. Iedereen wou zijn
momentje aandacht. Het werd dus dringen. Iedereen wou geknuffeld worden. Maar
het moet gezegd: Tanya heeft ons alle drie met de nodige aandacht overladen.
Als
het aan ons drietjes ligt, mag Tanya ons nog dikwijls komen bezoeken hoor. En ze
hoeft heus niet elke keer cadeautjes mee te brengen. Wij zijn al heel tevreden
met een dikke knuffelbeurt. We zijn échte knuffelkontjes en…Tanya is door ons
gekeurd en goed bevonden. Ze heeft een hele grote plaats in ons aller hartje
gekregen.
Uiteraard hebben we aan het zeetje ook nog fijn
gewandeld met de baasjes. Hondjes mogen nu op het strand en ook dat vinden we
natuurlijk fantastisch. De duinen, het strand, de zee, wandelingen én dat bezoek
van Tanya. Meer hoef ik jullie toch niet te vertellen om te bewijzen dat we een
supervakantie hebben gehad.
Dikke
poot en tot binnenkort voor verdere avonturen
Queso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten