Het was een echte huishond. Zo werd
ons verteld. Als pupje werd ze geadopteerd door een gezin ergens in het
dorp, maar toen ze zwanger werd was de
lol eraf en werd ze niet meer binnengelaten. Susanna liep de hele buurt af, op
zoek naar eten, op zoek naar affectie.Geen deur ging voor de lieve hond open.
Haar buikje werd alsmaar ronder en ze zocht naar een warme plaats waar ze haar
pupjes ter wereld zou kunnen brengen. Uiteindelijk beviel ze op de stoep waar ze
vroeger woonde en kreeg ze zes kleintjes. Omstaanders werden toch vertederd en
gaven haar een karton en wat dekens. Wat nu? De eerste weken gingen
voorbij.
Kind en gezin kwamen de mooie kleine pupjes
groeten, maar toen ze rond begonnen te kruipen, moesten ze van kind en gezin
weg! Oprotten.
Drie van haar hummeltjes werden aan
andere buren gegeven. De overblijvers moesten naar het dodenstation gebracht
worden, waar wij hen toen binnen genomen
hebben.
Het valt ons op wat een lieverd Suzanna
eigenlijk is, hoe dankbaar en zorgzaam ze is. Ze is zo blij met een mand en een beschermende mens om haar heen,
weet niet wat doen om ons haar dankbaarheid te
tonen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten