11 jaar hebben we mogen genieten van Mylo die we via stichting AAI
adopteerden. Hij kwam uit Turkije met 2 gebroken poten waar hij hier aan
geholpen is.
Omdat het zo dankbaar is als je een hond in de loop van de tijd
op ziet
knappen en het vertrouwen in de mens ziet terugkrijgen besloten we
na
ruim een maand toch weer eens rond te gaan kijken en al snel viel m'n oog
op Nina en ik was op slag verliefd op haar koppie.
Daarna ging het erg
snel en op 22 April 2015 kwam Nina aan op Eindhoven
Airport.
De eerste
weken was het een erg rustig hondje dat haar ogen uitkeek als
ze fietsers en
vogels zag en als een schaduw achter me aan liep.
Aangezien ze al lang genoeg
achter tralies had gezeten geen bench en
alle deuren open zodat ze ons kon
volgen waar ze wilde en wellicht gaf
dat haar de rust dat we steeds terug
kwamen.
Het alleen thuis blijven bouwden we steeds een beetje op en ook dat
ging
prima.
Met de kinderen ging het van het begin af aan erg goed en
toen onze zoon
op 'n keer thuiskwam kreeg ze voor het eerst haar ,,gekke 5
min" ze rende
van voor naar achter over de bank , sprong met 4 poten de lucht
in(net
een geit)en zo weer terug,heerlijk om te zien!
Ondertussen speelt
ze ook met andere honden in het losloopgebied,loopt
los en luistert prima, is
dol op spelen en stoeien en op tijd een knuffel
op schoot dus kortom een
heerlijk hondje dat we voor geen goud meer
willen missen!
Helaas is onze
labrador van ruim 14 jaar pas overleden en daar had ze
toch even wat moeite
mee, zat te piepen voor de poort en volgde me weer
als een schaduw maar
intussen gaat dat ook weer beter en wie weet kijken
we over een aantal
maanden toch weer eens voor een ander maatje voor
Nina!
Groeten fam
Langendonk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten