Tja, ik ben nog steeds een beetje van de leg af.
Maar langzaam aan begin ik aan het idee te wennen dat ze zo klein en fijn is.
Gus ziet naast haar er uit als een Sint Bernard en Herbelles is ineens zo harig
naast Cadenita’s korte gladde vachtje. Alleen ben ik bang dat ze zomaar kan
verdwijnen. Zo klein, kan door ieder gaatje. Ik hou angstvallig het zeefje op de
afvoer van de gootsteen. Ze klom op een bloempot waar een Buxus in staat en
verdween helemaal onder de Buxus en je ziet haar meteen niet meer. Ik weet ook
nog niet hoe groot haar jachtinstinct is. Ze toont wel aan een goede neus te
hebben. Maar wat zal ze doen als er een rat of een konijn voor haar neus weg
schiet. Zal ze dan door haar drift ook nog tegen gaas op klimmen? Ik heb Cairn
Terriers gehad en die deden dat. Maar mijn jachthonden, de Basset Bleu de
Gascogne, deden dat helemaal niet.
Het is allemaal nog afwachten. Maar ze voelt
zich met de dag meer thuis. Wil ook echt bij de andere 2 honden horen. Zo goed
om te zien dat ze het leuk met z’n 3-en hebben. Het past goed met elkaar. Drie
Spaanse asielhonden uit 3 verschillende asiels.
Ze slaapt nog erg veel, maar ik heb in de
verhaaltjes gelezen dat meerdere honden dat doen na zo’n vlucht.
Ook ik ben besmet met het “Ace-virus”. Ik moet
bekennen dat ik dagelijks kijk op de site van Ace, de hele database, de
dagboeken van Fabienne, Blogspot en Facebook Nl., Belg. en van het asiel in
Algeciras. Nieuwsgierig naar nieuwtjes, filmpjes, enz. Leef met alles mee.
Filmpje gemaakt op de 4de dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten