Hier het beloofde verslagje over onze adoptie van Marux.
"We hadden altijd gezegd dat als onze oude hond Zeus er niet meer zou zijn,
dat we onze oude zetel zouden wegdoen.
Een nieuwe zetel is netjes, zonder
haar en zand en heeft geen overtrek nodig om respectabel voor de dag te komen.
Maar wat heb je aan dat proper stukje meubel als het een stralende dag is om te
wandelen, als je een restje spaghettisaus hebt of er in zit zonder een warm en
aaibare viervoeter erbij? Niks dus. En op de site van Shin was er een mooi en
lief teefje dat maar in mijn hoofd bleef rondspoken: Maruxa. Mijn man en
dochters vonden het ook prima, en na een gesprek met Ann Rasschaert was het
beslist, Maruxa mag bij ons komen wonen!
De Sint was erg vroeg dit jaar, want op 15 november stuurde hij ons een
pakje uit Spanje, een gestippeld cadeautje dat kan kwispelen zonder batterijen!
Het dunne laagje spaanse stof is er op de vlucht richting eigen mand helemaal
afgewaaid, en ze laat elke dag steeds meer van haar geweldig lieve karakter
zien. Binnenshuis is Maruxa een stukje peperkoek, een XXL-schoothond, buiten in
het bos eerder spaanse peper, wat een racemachien! Aan de schoolpoort heeft
Marux al een grote fanclub, hoe meer bewonderende kinderhandjes haar aaien, hoe
meer ze geniet. Ze is super super super, bedankt aan alle SHIN medewerkers en
vrijwilligers!!!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten