Sinds
19 december is ze bij ons........... Dotty (voorheen Letje), onze kleine Bodeguero. En wat is ze
leuk!!!
Nadat onze laatste kat ruim een jaar geleden op
19-jarige leeftijd is overleden vonden de kinderen dat er een nieuw huisdier
moest komen, want "het was té ongezellig in huis, en Rex, ons huiskonijn, ligt
het liefst te slapen, daar kan je niet echt mee spelen". Er werd dus gestemd.
Wordt het een kat, of een hond? Al heel snel werd door de kinderen unaniem
besloten dat het een hond moest zijn. Dit was wel even slikken voor mij, want
hoewel ik dol op zowel katten als op honden ben, ben ik alleen maar katten
gewend. Een hond, dat wordt een nieuw avontuur voor mij. Ik heb vanaf mijn
vierde jaar katten gehad, maar een hond, nog nooit! Maar goed, een aantal weken
lang uitvoerig met het hele gezin besproken (wij hebben zes kinderen variërend
in leeftijd van 19 tot 1 jaar oud), want iedereen moest er wel achter staan.
Maar het werd dus een hond!
En
wat vind ik het leuk! Poep rapen, plasjes opdweilen, op nuchtere maag pens in
haar bakje klaarzetten zodat het op kamertemperatuur kan komen, in de koude,
stromende regen staan met een pupje dat weigert te lopen omdat ze "Spaans bloed"
heeft en dus het liefst bij ons op de bank of in haar bench tussen haar knuffels
ligt. Het deert mij allemaal niet! Ik wil nooit meer zonder! Ze heeft mij van
een 'kattenmens' omgetoverd in een 'hondenmens'
Nu
hebben wij het ook enorm getroffen met onze Dot! Ze is dol op onze kinderen, hoe
meer, hoe beter. Als de hele roedel compleet is, is ze het happiest! Dan is in
de regen lopen ook opeens niet meer zo erg. Ze is enthousiast naar vreemden op
straat, begint te kwispelen als ze in de verte een hond aan ziet komen en loopt
het liefst een tandje harder als er kinderen aankomen.
Ze
gaat mee in de auto, voorop de fiets in de mand, in de bakfiets, naar het bos,
naar het park, mee de markt over; alles is allemaal even leuk.
En
ze is zó lief! Ze hoort bij ons, en wij bij haar. En zoals mijn dochter van drie
altijd zegt: Ze gaat nooit meer terug naar Spanje, hè mam! Ze blijft voor altijd
bij ons!
En
zo is het maar net!
Groetjes
van een blij hondje, en een nog blijere familie.
Klik hier voor meer foto's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten