Nya is 22 mei 2014 bij mij komen wonen, we hebben haar in Rotterdam opgehaald en
zijn daarna met de auto naar Helmond gereden.
In de auto heeft Nya
geslapen.
Nya had en heeft verlatingsangst, we zijn samen naar de
hondenclub gegaan, maar dat was geen succes.
Nya werd onzeker en begon haar
haren overeind te zetten als ze een andere hond tegen kwam. Dit deed ze eerder
niet, vond het altijd reuze gezellig te spelen met andere honden. We hebben de
hondenclub dan ook maar gelaten voor wat het was. Nu breng ik haar 1 dag in de
week naar de hondenopvang in IJsselsteijn en dat gaat goed. Ik hoop dat ze zo
leert dat ik altijd terug kom en op die dag kan ik mijn boodschappen doen of
bijv. naar de tandarts.
Nya vind sinds enige weken mijn haarfohn niet meer zo
eng, voordien kroop ze weg als ik de fohn pakte.
Ik had zo met haar te doen,
deze honden moeten in een korte tijd zo veel nieuwe indrukken verwerken en zo
veel nieuwe dingen leren.
Maar ik kan me geen grotere schat wensen.
Ze
slaapt op een stoeltje naast mijn bed en om 7 uur 's morgen springt ze op bed en
gaan we even kroelen. Dan begint de dag.
Elke dag gaan we naar het bos of
naar een grote waterplas waar ze fijn kan rennen. Dit heeft ze echt nodig om
zich uit te leven, in huis is ze dan rustig en ligt ze lekker te slapen.
De
kleinkinderen vind ze helemaal geweldig.
Eten blijft haar lust en haar leven
en als er iets lekker op het aanrecht ligt en ik kijk niet.......ja dan is het
er niet meer.....maar het gaat wel steeds beter. Dit is te merken aan het eten
wat op straat ligt. Dat mag nu blijven liggen ze weet nu dat ze thuis ook haar
dingetjes krijgt.
Zoals appels, banaantje etc. en ja Nya krijgt altijd het
laatste stukje.
Kan iedereen een hond uit het buitenland aanraden, deze
honden hebben zoveel meegemaakt en gezien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten