Met veel spanning en hoge verwachting stonden wij 4 maart
2014 te wachten op luchthaven Zestienhoven. Eindelijk zou hij komen, Sombrito
die leuke hond met de enorme lieve kop die bij ons zou gaan horen.
Met 5 andere nieuwe baasjes hebben wij de 5 honden verwelkomd,
de ahh’s en ohh’s gingen vele malen de ronde. Onze Sombrito zat achterin in een
transportbench maar was zo bang. Met veel moeite en geduld heeft de
vrijwilliger hem eruit gelokt. Na rustig rond te snuffelen zijn we in de auto
gestapt. Zijn nieuwe kussen in de achterbak met de bedoeling dat hij er lekker
op kon gaan liggen. Maar alles was eng voor hem, dus is hij de hele weg achter
het kussen gaan liggen wat hij veiliger vond. Hij wist toen nog niet dat we zo
blij met hem waren dat hij er nu eindelijk was. Hij had natuurlijk een enorme
lange reis achter de rug en al die nieuwe indrukken en dan ook nog 4 nieuwe
mensen die hem aaiden en aandacht gaven.
Het laatste stuk naar huis zouden we gaan lopen, kon hij nog even
uitgelaten worden voordat we gingen slapen want het was ondertussen al nacht
geworden. Dat ging niet geheel zonder problemen want Sombrito was extreem bang
van alles wat er om hem heen gebeurde, auto’s, koplampen, begroeiingen alles
was eng. Eindelijk thuis hebben wij hem lekker rond laten snuffelen en zijn
gang laten gaan. De eerste nacht heeft hij lekker in een bench geslapen.
De volgende dag hebben wij zijn halsband omgewisseld voor
een tuigje omdat hij zo bang was en meteen met zijn kop uit zijn halsband ging,
dus weglopen konden we hiermee voorkomen.
Sombrito heeft toen hij bij ons kwam een nieuwe naam
gekregen “Luca” en al snel luisterde hij hier naar. Na nog wat angstige begin
dagen begon hij vertrouwen te krijgen in ons. Alleen van mannen moest hij niets
hebben dus van John liep hij ook weg. Heel langzaam aan gaat het wat beter maar
er moet nog veel overwonnen worden tussen Luca en mannen.
Luca is het steeds beter gaan doen, ondertussen toch een
gedragstherapeut nog gevraagd hoe we het beste met hem om konden gaan en die
heeft ons er erg bij geholpen. Ook een
speciale gehoorzaamheidscursus met hem gedaan waar hij het erg naar zijn zin
had en ook goed heeft afgerond en als beloning een lekkere snoepzak met
hondensnoepjes heeft verdiend.
Het is nu een blije gup die enorm graag speelt, bij het
uitlaten heel hard kan rennen, goed luistert, ons ook goed in de gaten blijft
houden wanneer hij los loopt. Daarnaast enorm leuk speelt met andere honden en
ze lekker uit wil dagen door te rennen. Een super lieve hond waar wij enorm
blij mee zijn en heel veel van houden. Een verrijking van ons gezin.
Afgelopen vakantie is Luca in een hondenhotel geweest waar
hij 2 weken in een boomgaard heeft mogen spelen met lekker veel vriendjes.
Voordat de beslissing is genomen om hem
hier de vakantie door te laten brengen heeft hij eerst een dag en later een
keer 24 uur gelogeerd zodat we zeker zouden zijn dat het goed zou gaan. Luca
heeft een leuke vakantie gehad dat merkte je aan heel zijn houding en ook de reactie
van de eigenaresse van het hondenhotel. De reactie was: “Luca is een heerlijke
hond en hij heeft het heel goed gedaan”. Zelf heb ik Luca wel enorm gemist deze
vakantie, ik wist niet dat je al zo snel aan een hond kon gaan hechten.
Ondertussen heeft Luca 2 andere broertjes opnieuw ontmoet en
zijn we heerlijk gaan wandelen met ze.
Bodine was stagiaire in Spanje en heeft voor Luca gezorgd en heeft zelf
broertje Ryosk geadopteerd. Ook Nelleke die het andere broertje Chitos heeft
geadopteerd heeft er 2.5 uur voor over gehad om Luca en Ryosk te ontmoeten. Het
was een leuke ervaring.
Wij hopen dat Luca nog meer van zijn angsten af gaat komen
en een goed contact gaat opbouwen met John. Wij vinden Luca in ieder geval een
lot uit de loterij.
Groetjes, John,
Marjan, Vera en Lieke
ontmoeting met zijn 2 broertjes Rayosk en Chitos |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten