donderdag 21 augustus 2014

Flamenco

Misschien dat sommigen zich nog het verhaal herinneren van 3 volwassen honden die helemaal opgepropt in een veel te klein krat, voor de poort van de Refugio waren achtergelaten. Helemaal in stress waren ze! Een van die honden was Flamenco, die nu zo’n vier maanden in Nederland woont.

Het gaat nog steeds de goede kant op  met Flamenco. Hij is zich steeds meer gaan ontpoppen tot een hele vrolijke blije hond, een vrolijke huppel die er zin in heeft! Heel leuk om te zien. Hij luistert per-fect! Hij wil het graag goed doen, kan loslopen, heel fijn. Ook andere mensen laat hij steeds meer toe, durft ze meer aan te kijken en zich te laten aaien. Gaat mee op de fiets, auto, kamperen, zelfs kano geen probleem, heel leuk. Blijft zelfs heel braaf in de tent bij ons slapen, dus superhond!
De trein vindt ie nog wel heel eng, maar dat komt ook wel goed met de tijd.

Hij is ook heel aanhankelijk, een echte schoothond! Nu vooral nog op mij gericht, maar inmiddels ook steeds meer naar de mensen die dichtbij mij staan. Maar het is echt MIJN hond. Hij houdt me goed in de gaten, loopt als een schaduw achter me aan wanneer we op pad gaan, hahaha, heel leuk. Merk aan alles dat ie het naar zijn zin heeft en da’s zo fijn om te merken!

Uitvallen doet hij wel nog steeds. Zal ook nog wel een tijd duren voordat dat minder wordt waarschijnlijk. Afgelopen weekend waren we op de camping in de Ardennen en daar spraken we mensen die ook een hondje hadden geadopteerd die hetzelfde gedrag liet zien, uitvallen. Dat hondje kwam van de straat voor het werd geadopteerd. Zij wisten ons te vertellen dat het gedrag na een jaar minder werd, dus zal nog wel een tijdje duren vrees ik. Maar daar heb ik geen problemen mee. Voor nu laat ik mijn hondjes apart uit om zo beter met Flamenco te kunnen trainen en soms samen. Met vleeshapjes leidt ik ‘m dan af bij het tegenkomen van een hond en voorkom daarmee dat hij in de aanvalsmodus komt en zo wandelen we voorbij de hond. Gaat prima zo. Went hij ondertussen toch aan andere honden om hem heen.  Het maakt me wel benieuwd naar wat de achtergrond van Flamenco is.

En op zijn buik heb ik littekens van flinke bijtwonden gevonden. Zou het kunnen zijn dat hij van de straat komt? Dat zou een hoop van zijn gedrag verklaren. Maakt me niet uit hoor, ben in dat geval alleen maar des te blijer dat ie nu lekker bij mij is en het fijn heeft.

Verder gaat het wennen aan de kat ook de goede kant op. Inmiddels hoeft de slaapkamerdeur al niet meer gebarricadeerd te worden en kan gewoon open blijven onder toezicht. De kat is nog wel angstig, maar Flamenco gaat er niet meer meteen achteraan, dus winst!

Flamenco en Pluk zijn echt een hecht team geworden, heel gezellig om te zien hoe die twee samen achter de konijntjes aanhollen of lekker samen ergens gaan liggen, heel lief. Kortom een succesverhaal!!

Flamenco is het zwarte hondje.









Geen opmerkingen:

Een reactie posten