Amber vh Dacia

Lieve Amber (eerst Dacia) wordt schandalig verwend door haar nieuwe baasje

Half april jl. haalde ik Dacia op van het vliegveld. Na ruim een jaar asiel en ongezien gebleven mocht ze in opvang komen. Wat een lief meisje! Heel vriendelijk en bescheiden kwam ze bij ons en schikte zich in haar nieuwe leventje.

Slechts vier dagen later was er interesse voor haar. Annemarie, een kennis van mijn zus, was op zoek naar een hondje erbij. Haar 13 jaar oude Labrador zou niet lang meer leven en een huis zonder hond dat wilde ze niet. Gelijk maar even langs met Dacia en gelijk huisbezoek gedaan en twee weken na haar aankomst in Nederland kreeg Dacia, die vanaf dat moment Amber ging heten, haar gouden mandje bij Annemarie.

Annemarie belt mij regelmatig op om te vertellen hoe het gaat met Amber en hoe verschrikkelijk blij ze met haar is. Ze mag mee in een mandje op de fiets, heeft een mooi mandje in huis,  maar mag ook op de bank. En het hele zomerseizoen mocht ze mee naar de caravan die op een mooi plekje staat bij Zeewolde. Gisteren ben ik op bezoek geweest op de camping en heb ik voor het eerst Amber weer gezien na vier maanden. En ze is nog steeds zo lief! En helemaal gek op Annemarie. Wat een geweldig mooie adoptie!

Labrador Floor is er niet meer, maar in de paar maanden dat Amber en Floor nog samen waren bij Annemarie was Amber heel lief voor haar oude huisgenoot. Als ze gingen wandelen, stopte Amber regelmatig om op Floor te wachten. Stokstijf bleef ze staan totdat Floor er weer bij was.

Nog even leuk om te vertellen dat Annemarie (bijna 79 jaar) in de jaren zeventig zeer actief is geweest met het opvangen, verzorgen en laten castreren van zwerfhonden op Ibiza. Het geld dat ze verdiende met haar werk als mannequin/fotomodel heeft ze voor een groot deel aan de dieren uitgegeven. Ze heeft me krantenartikelen  uit die tijd laten zien, waaruit blijkt dat ook toen al mensen zich met hart en ziel hebben ingezet om het lot van veel honden in Spanje te verbeteren. Het besef dat er in de afgelopen 40 jaar nog steeds zoveel hondenleed is, is natuurlijk wel schrijnend.

Daarnaast is Annemarie jarenlang actief geweest voor de Dierenbescherming in haar regio, heeft vele honden en katten een mooi leven in haar huis gegeven, waaronder ook Skatouly (‘Schatje’ in het Grieks), een zelf meegenomen klein zwart hondje uit Griekenland. Zo verdrietig was ze toen Skatouly overleed. Minstens zo blij als ze met dit hondje geweest, is ze nu met Amber.

Erna Oosterbaan-Gram