Vandaag was weer
eens een dag om nooit te vergeten,.... vorige zondag konden onze hondjes niet
vliegen vanwege een type vliegtuig dat geen zuurstof voldoende aan boord
had,...
Ze gingen allen
terug naar de refugio, terug in hun koude kooien nadat ze gewassen en mooi
gemaakt waren voor de grote reis, omdat we geen vluchten genoeg hadden hebben we
zelf een vlucht ingepland,
hetgeen ons
financieel al zeer moeilijk was,...want het is een dure periode,...maar we wilde
ze zo graag naar huis voor de Kerst,...dus,....
Vandaag een week
later gingen we weer met volle moed en dezelfde hondjes naar het vliegveld, weer
allemaal lekker schoon,..."Eindelijk" naar huis,..nu kon het niet mis
gaan,..
Bartje was niet uit
de bus te houden, was dit keer zeker van zijn veilige haven waar ie naar zou
vliegen,...
Maar,.. Weer hadden ze het
verkeerde vliegtuig in Malaga, weer niet voldoende zuurstof,...en weer konden
onze hondjes niet vliegen,...
Dan vloeien er
tranen, we wilden, konden het niet geloven, je staat zo machteloos, maar ja
hoor,...weer allemaal terug mee naar de refugio, weer allemaal in de
koude kooien,...weer ging het niet door,...de arme stakkers begrepen er niets
van,...
Onze mensen van ons
team, allen in stress en tranen, de adoptanten,... zoveel impact dat het heeft,
daar hebben ze geen idee van,...
Soms zit het echt
niet mee, heb je alles dat tegen zit, en voel je je zo machteloos, duimen maar
dat het morgen wel lukt, dat hebben ze ons beloofd,....
voor de derde keer
dan, derde keer goede keer,.....
Als er mensen zijn
die terug vliegen van Malaga naar Brussel, kunnen jullie aan ons denken, we
missen nog een vlucht om nog enkele van onze hondjes thuis te
krijgen
voor Kerst,.....
wie kan ons helpen,...het zou ons veel plezier doen,...want het zit allemaal een
beetje niet mee,....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten