Ergens in de straten van Granada liep ze rond. Dag in dag uit.
Ze kon geen baasje meer terugvinden.
Er werd niet naar haar gezocht. Ze was een stray geworden na 7 jaren trouwe vriendschap.
In de refugio heeft een doberman, gevoelig als ze zijn, het erg moeilijk. Ze is een rustige aardige dame, met lotgenoten, geduldig en gelaten in het lot dat haar overkwam.
Ooit had ze een goede opvoeding, want Unma weet echt heel wat commando's. Ze is totaal niet dominant, blafferig of opdringerig, ze is de rust zelf.
Ze is dol op wandelen en autorijden, ooit heeft ze dit allemaal gekend, kon ze maar praten en vertellen wat er reeds in dat leventje gebeurde.
Maar stilzwijgend ondergaat zij het. Innerlijk zoveel verdriet verwerkende, denkende aan de tijd van toen.
Fabienne
Geen opmerkingen:
Een reactie posten