donderdag 2 juli 2015

Yoyo

Hallo, graag wil ik allereerst de groeten doen aan mijn broertje in Belgie, Bumby, ik hoop zo, dat hij ook gauw zijn gouden mandje vindt. Hij verdient het ook zo erg, want mijn mama zegt, dat als mijn broertje op
mij lijkt, dat hij ook volmaakt is.
 
Mijn mama zou mij op Schiphol ophalen, maar vanwege de grote roedel en het afzeggen van de oppas, moest ik een nachtje slapen bij Erne van ACE. Helemaal niet erg, want daar waren ook hele lieve vrienden en kreeg ik ook lekker eten. Eigenlijk zou ik in opvang komen bij mijn huidige huisje, maar mijn mama kon mij eigenlijk meteen al niet meer missen. Toen kende ze mij noch niet eens zo erg goed. Maar het is alleen noch maar meer geworden volgens mijn mama.
 
Ik volg als de beste, mijn neus zit vastgeplakt aan mijn moeders knieholte. Reageer helemaal niet op andere honden, maar kan wel heel goed opschieten met mijn ‘eigen honden’. Spelen wil ik wel, maar andere zaken heb ik geen behoefte aan. Mondt toch eigenlijk alleen maar uit op discussies, dus loop ik gewoon door. Mijn mama zegt, dat ze dit noch nooit heeft meegemaakt, heeeeeeerlijk, volgens haar. En mijn mama heeft al heel wat honden meegemaakt. Ik mag ook heel vaak mee op wandeling, naar park, naar strand, en op de pier(?!).De pier is handig voor hondjes, die noch niet zo goed luisteren. Ze kunnen namelijk nergens heen, dan alleen het water in. Ik echter mag overal loslopen, want dat kan ik als de beste. Autorijden gaat ook steeds beter, want eerst dacht ik, dat ik weer weggebracht werd, maar nu weet ik, dat ik meestal lekker los mag lopen of lekker ga wandelen. Als mijn mama ergens gaat zitten, lig ik het liefst meestal op mijn rug tussen haar benen, want dan kroelt ze lekker op mijn buik, heeeeeeeeerlijk.
 
Binnen hoeft mijn mama nooit ver naar mij te zoeken, of ik lig onder haar stoel, of ik ben in de buurt, als ze haar klussen doet. Af en toe komen er ook nichtjes op bezoek. Yona kennen jullie misschien ook nog wel. Heel gezellig, gaat prima.
 
Laats ook nog op bezoek geweest bij Jefke, nu Ollie. Een van de beagles, die als proefdier waren gebruikt. Ollie heeft het denk ik ook wel reuze naar zijn zien. Zacht kussen, grote tuin. Ik gedroeg me uiteraard voorbeeldig. Zitten(zie foto 2) doe ik al op commando, en liggen ook al af en toe. Dat nederlands is nog weleens lastig, maar ik ben vlug van begrip. En bovendien ben ik gewoon goed gemanierd. Misschien ben ik wel hondje van adel, wie weet. In iedergeval gedraag ik me zo.
 
Nou verder zal ik maar niets meer zeggen, want ik wordt er verlegen van, maar mijn mama zegt dit gewoon allemaal, dus nogmaals heel veel groeten aan mijn broer Bumby in Belgie, en tot de volgende keer, Yoyo, en natuurlijk van mijn mama Gerrie Bakker.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten