Het baasje van Gitanito was een ex-verslaafde, oudere zigeunervrouw die in een vervallen gebouw leefde. Op een avond brak er brand uit in het gebouw, waardoor het dak ingestort was en sindsdien had de vrouw letterlijk en figuurlijk geen dak meer boven haar hoofd. Daarom gaf ze het hondje mee aan een vriendin van haar, een prostituee, die hem zijn vrije gang liet gaan waardoor hij meer op straat liep dan iets anders…
Toen Tere - een van onze vrijwilligers - hen vroeg of zij hem mocht meenemen om een nieuw thuis voor hem te zoeken, stemden beide dames hier gelukkig mee in, en zo kwam deze lieverd bij ons terecht.
We leren hem nu kennen als een heerlijk hondje maar toch met een kleine gebruiksaanwijzing, wat je moet weten alvorens je hem in je hart sluit. Hij is eerst afstandelijk en afwachtend bij vreemden, hij grolt even, kijkt het wat aan, maar eens hij zich goed voelt, geeft hij zich over. Hij moet gewoon even de tijd krijgen om zich ervan te verzekeren dat je hem geen pijn gaat doen, want zijn verleden heeft hem voorzichtig gemaakt. Als je dit weet en hiermee vrede kan nemen, dan is het goed voor onze Gitanito!
Een heerlijk beste vriend, daar kan je van op aan, maar hij moet tijd krijgen om zich aan te passen en het verleden achter zich te laten…
Meer informatie over hem vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten