Nathan werd gered van een dodenstation, waardoor we weinig of geen info van zijn verleden hebben, want dat wordt je meestal niet gezegd, dat interesseert hen niet. Hij kwam binnen, vies en vuil, volledig verwaarloosd… Hij zat er altijd zo triestig bij, eenzaam in zijn hok…
Toen ik hen meenam naar huis dacht ik, ik probeer het gewoon, en wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb! Nathan kwam tussen 17 andere hondjes terecht: grote en kleine hondenvarkentjes en deugnieten. Hij was de rust en kalmte zelf, zo lief, zo onderdanig, zo vriendelijk en zo lief. Hij wil zo graag op je schoot zitten, knuffelen en dicht bij je zijn. Hij eet samen met de groep, hij loopt tussen alle honden en ik heb hem nog niet รฉรฉn keer horen grommen. Hij slaapt braaf op zijn bedje en na drie dagen was hij zindelijk, hij heeft duidelijk in een huis en gezin gewoond. Zo een klein, goed ventje…
Dit bewijst nog maar eens dat we niet zo snel mogen oordelen als een hondje van zich af bijt, want wat zij meemaken na gedumpt te zijn mag je niet onderschatten… Het is erg zwaar, voor elke hond of kat.
Nathan is een heerlijke knuffel en moet zeker ergens gelukkig thuiskomen!
Meer informatie over Nathan vind je hier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten