Met eerste transport na Covid kwam Bruno aan met het allereerste wegtransport. Het was liefde op het eerste gezicht en hij hechtte zich vrij snel aan ons. Dat zorgde we ervoor om 3 maanden later Eus te adopteren. Eus zat bijeen gastgezin in Limburg en samen met Bruno zijn we gaan kijken of deze twee heren klikte met elkaar.....dat ging prima Bruno onze drukke losbol met Eus, ons hondenprofessor.....Bruno altijd drukdrukdruk om daarna te slapen of hij nog nooit heeft geslapen en Eus de rustige snuffelaar die ieder blaadje kan bestuderen....maar het werkt samen prima
Echter kiezen mijn man en ik wel veel voor samen (soort van) wandelen zodat zij beiden aan hun eigen behoefte kunnen voldoen. Bruno loopt het rondje 2 tot 3 keer in dezelfde tijd en Eus is tevreden met een 1 uitgebreide snuffelronde
Inmiddels weet iedereen in de buurt dit.....maar in het
begin is er wel een gevraagd of wij ruzie hadden;) we liepen zo ver uit
elkaar;)
Laatst hebben we een fotoshoot laten doen.....en die foto's willen we jullie natuurlijk heel graag laten zien!
Bruno gaat mee doen aan de tentoonstelling " Ode aan de
adoptiehond"
Deze foto blijft nog even geheim tot na de
tentoonstelling.....maar is zo mooi....zijn hele zijn..als hond en hondenziel
spat van de foto af
Bruno en Eus.....loslopen kunnen zij niet, het jachtinstinct is bij beiden te groot. Op de foto's zijn zij aangelijnd.....maar dit is weggewerkt door de fotografe...hoe fijn is dat, hierdoor komen zij zo tot hun recht als gelukkige Hollandse spanjaards! Dank dat jullie ze hebben gered!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten