Het was erg, erg dringend, ze konden haar niet meer
houden om persoonlijke redenen, en daar ging Ariel dan. Ik voelde aan dat we snel moesten
reageren want het moest en zou vandaag moeten gebeuren. Ze MOEST weg. We kregen ook een heel onduidelijk en tegenstrijdig verhaal: van “ze leefde op de campo waar ze niets kende”, tot “ze kan met alles goed om (kinderen, andere hondjes)”.
En zo kwam Ariel bij ons… Ze heeft het moeilijk, kijkt angstig en verloren uit die mooie oogjes van haar. Ze is een zalig braaf en goed hondje, erg aanhankelijk en gericht op diegene die haar lief heeft. Ze loopt nu bij ons aan kantoor en ze is erg lief, sociaal, maar soms nog wat bedeesd.
Ariel, een medium size hondje met een heel goede en lieve inborst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten