Eind juni vorig jaar was het dan zover, ik mocht Baileys ophalen, eerder dan gepland omdat ik 4 weken vakantie had en dus alle tijd voor deze jonge man van 5 jaar oud. Ik ben jullie hier dan ook er dankbaar voor, ook voor het vertrouwen.
Ollie komt uit de broodfok, was zwaar ziek geweest,
ondervoed en leishmania. Zie de foto vanuit het asiel. Juist op die foto, die
blik uit zijn ogen, daar werd ik verliefd op.
In de auto op weg naar huis, kon ik je pas echt goed
bekijken.
Een choco teckel, met allemaal kleine korstjes van de
leishmania. Net als een oliebol met krenten en zoals mijn kleinzoon noemt, een
olliebol, vandaar zijn nieuwe naam Ollie(bol)
Het was even wennen in je nieuwe huis, je was niet angstig,
verkennen deed je direct, de tuin, de honden, de kat het ging allemaal goed.
ΓΓ©n ding ging minder goed, je angst voor mannen en dus voor mijn nog
thuiswonende volwassen zoon van 22 jaar. Dit koste veel tijd en geduld en is
nog steeds een dingetje, maar gaat beter en we wachten geduldig op het moment
dat jij ook vrolijk en blij naar hem toe loopt als hij thuis komt.
Je bent een vrolijk, lief en ondeugende teckel, een echte
dus, en ik kan je niet meer missen. Je zit weer goed in je vacht en ook je
ziekte lijkt te stabiliseren, al weet je dit met leishmania nooit, daar ben ik
me van bewust, maar mocht je toch weer achteruit gaan dan heb je in ieder geval
de liefde en warmte gevoeld van een echt thuis.
Dankbaar voor Ollie en het vertrouwen dat jullie in mij gesteld hebben en voor de warme en duidelijk nazorg met Erna en Hilde, de eerste weken
Mvg JosΓ©
Geen opmerkingen:
Een reactie posten