Even een berichtje over de mooiste zilvergrijze hond ooit. Kobus wordt echt oud. Hij krijgt moeite met lopen terwijl hij dit het allerliefste doet. Met pijnstilling en speciaal voer gaat het een stuk beter. We lopen minder ver en compenseren dit door hem actief zijn voer te laten zoeken. Daar heeft hij echt lol in!
Zijn plastic obsessie wordt wat minder, misschien ook omdat we er goed rekening mee houden. Het gehoorapparaat van mijn moeder heeft hij nog wel in een split second kapot gekauwd.
Hij houdt enorm van gezelligheid. Met een stel jongens is het wel eens een dolle boel en dan komt hij snel kwispelend aanhollen om te delen in de lol.
In de avond mag hij op het dekentje op de bank. Het liefst tussen ons in. Of lekker als een nieuwsgierig Aagje zitten kijken.
En zeg nou zelf, mooier grijs dan dit is er toch niet!
Lieve groet van ons
Geen opmerkingen:
Een reactie posten