Mariela is zonder twijfel de zus van
Cristi, die ook uit deze buurt komt,… Ze liep met haar
tepeltjes vol melk en zocht overal naar een beetje eten, samen met
andere straathonden die aan hun lot waren overgelaten,… Aan de
eigenaar van een van de gebouwen op het industrieterrein werd gevraagd of het
zijn hond misschien was, en of hij wist of ze ergens pupjes
had,… Hij antwoordde dat hij er niets mee te maken had en dat we
van zijn terrein moesten,… Een bevriende politieagent kon het niet
los laten en bleef er dagelijks een rondje doen,… De mama was
graatmager en deed er alles aan om eten te vinden,… Ze moest ergens haar pupjes
hebben, alleen kon hij haar maar niet volgen omdat ze zo vlug
was. Op een dag zag hij het autootje staan van de hondenvangers van
het dodenstation, bij dezelfde man die toen zo gemeen en onaardig
was,… Wel, daar zaten moeder en haar pupjes achteraan, en hij wilde
ze nu weg, naar het dodenstation,… Nog liever het dodenstation dan
mensen die hen echt wilden redden,… Enfin, na een tussenkomst van de politie
kwamen moeder en kids naar ons. Ze zijn nu veilig en wel,… Mama
Mariela is lang niet zo bang als haar zus Cristi,… Ze is lief, en blij gered te
zijn, eten voorgeschoteld te krijgen, en gewoon mama te mogen zijn
zonder te moeten vechten om te overleven,… Een zoveelste mama en
kids gered,… Iets wat niet zou moeten,… Maar wat wil je dat ik zeg? De ellende
van deze dieren hier is schrijnend,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten