In memoriam Laika.

Op haar favoriete plekje voor de bank.

8 Jaar geleden hebben we je opgehaald uit België bij Patrick en Nancy.

Jij was als pup naar België gevlogen en je hebt daar 4 jaar in een gezin gewoond wat wij aan jou konden merken, geen angstige hond maar gewoon gezellig, vriendelijk en je begreep ons zo goed, een half woord was genoeg. Je moest daar vanwege familie omstandigheden weg, ik denk dat je baasje wel een traantje gelaten heeft.

We waren gelijk gek op je, je was zo een vrolijke hond. Je paste je aan bij onze Bono (ACE Blondie) en ook met de honden die later bij ons kwamen had je geen probleem mee. Een paar jaar geleden begon je mager te worden en na onderzoek bij de dierenarts en later de internist kwamen we er achter dat je hepatitus had. Met medicijnen hebben we je lang op de been kunnen houden maar het laatste halfjaar ging je steeds slechter eten en al leek je van de buitenkant ivm met je wollige haren nog wel dik, als je je aanraakte voelde je zo je ribben en zo. Ik heb van alles voor je klaargemaakt om je aan het eten te krijgen maar het werd steeds moeilijker. Gisteren heb ik de moeilijke beslissing genomen om je te laten inslapen. Onze lieve dierenarts Ingrid was vrij dus voor vandaag de afspraak gemaakt dat ze je hier thuis zou laten inslapen en vanmiddag om kwart voor 5 slaakte je je laatste zucht.

Ik zal je missen en altijd een apart plekje in mijn hart voor je houden.

Rust zacht lieverd.

Ineke en de honden Lizzy, Mafalda, Henkie, Byron, Ukkie, Tina, Rosali en Boy