Dagboek van Fabienne: Mijn Napoleon ging heen,...

Ik hoopte dat de dag nooit zou komen,…

Mijn Napoleon, mijn lekker kikkerbolleke, mijn sterk karakter en doordrijver, 

Mijn absolute soul mate, en velen zullen zeggen, je hebt er nog zoveel, 

ja, en elk een is mij dierbaar, maar jij was net iets meer dan dat,…

Je werd 14, je was de eerste Bull dog die ik tegen kwam in mijn leven, 

13, 5 geleden, …in het dodenstation werd ik plots vanachter in mijn knieën

gesprongen, toen ik om keek, keek ik in twee franke kijkers, dat was jij.

Het was liefde op het eerste gezicht, wat heb ik van jou genoten, met jou is mijn 

grote liefde voor bull dogs in het leven geroepen, jij hebt dat veroorzaakt,…

Een kleine man was je met een hoogheidswaanzin van hier tot verre einden, 

je wist gewoon dat je er mee door kon gaan, omdat jou humor en jou persoonlijkheid, 

alle grenzen passeerden,..

Mijn kleine lieverd, vandaag moest ik je zien heengaan, mijn hart breekt, 

samen met Max en Mozart op nog geen maand tijd, t is onwerkelijk…

Het is een pijn die geen mens begrijpt als ze hun viervoeter niet hebben gekend, 

jullie gaan dieper zitten dan goed voor ons is, wat ga ik je missen…

Mijn lieve Napoleon, wat hadden we  je lief,…nooit uit ons hart, maar voor altijd diep

in onze gedachten, altijd, en overal,…mijn deugniet, je was me er eentje, maar daar juist hield ik zo van,…

Een echte Napoleon!!

Klik hier voor de foto's.