zondag 1 april 2018

DAGBOEK - Woppy, mocht niet meer mee naar huis,...

Onze Woppy heeft ook weer een apart verhaal mee,… Het heeft wat tijd gekost, maar we hebben eindelijk zijn verhaal in mekaar kunnen puzzelen,… Woppy kwam bij ons binnen vanuit het dodenstation. Hij “mocht” daar 4 maanden in leven blijven doordat een verzorger zo met hem te doen had en er telkens voor zorgde dat hij op vrijdag (inslaap-dag), even onzichtbaar was,… Uiteindelijk kon hij hem niet langer verborgen houden, de eigenaar van het dodenstation zou zelf iedereen komen inslapen waardoor er geen redding meer mogelijk was,… Op dat moment vroeg hij ons of wij hem alstublieft konden opnemen, en dat hebben we dan ook gedaan,… Woppy was aanvankelijk erg van slag, de maanden in dat dodenstation hadden hem getekend,… Maar stilaan werd hij een stukje vrolijker en begreep hij dat het toch wel beter ging worden,… Maar toen,… Kregen we op een dag bezoek van zijn voormalig baasje, ja, je leest het goed, zijn baasje. Hij had via via gehoord dat zijn hond bij ons zat,… Dat kan natuurlijk altijd, dus gingen we met hem naar boven, naar Woppy,… Zijn baasje zei onmiddellijk: “Dat is mijn hond, ik neem hem nu mee!”. Toen Woppy hem echter zag, was er geen enkel teken van blijdschap, nee, hij ging zelfs achter in zijn hok zitten,… Op zijn minst een vreemde reactie te noemen, niet? Toen we zijn baasje vertelden dat Woppy nu helemaal in orde was, gechipt en gevaccineerd, alles wat ons wettelijk opgelegd wordt, én gecastreerd werd, trok hij grote ogen en bij het horen van de adoptieprijs volgde er groot protest,… Meneer wou hem gewoon gratis mee krijgen,… Hij zou de hond de volgende dag ophalen zei hij. Toen we hem buiten lieten zagen we echter een karretje achter zijn wagen hangen,… Een jager dus, of alleszins een man die zeker niet met honden omgaat zoals wij dit willen,… We vroegen hem waar Woppy bij hem leefde, kregen we het antwoord “Ah, gewoon in mijn achterkot, net als alle anderen,…” De man is nooit meer naar Woppy komen vragen, gelukkig maar, want hij had hem nooit mee gekregen,… Woppy was het levende bewijs, hij heeft ons heel duidelijke taal getoond, hij was niet blij om zijn baasje te zien,… We gaan hem een gouden mand vinden, bij baasjes die met hart en ziel van hem houden,…






Meer informatie over Woppy vind je hier.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten