Een artikel van Judith, woonachtig te Spanje over de Bodeguero. In Spanje verblijven vele Podenco’s en Bodegueros die daar achterblijven. Ik dacht bij mezelf, misschien is het een goed idee om vooral de Bodeguero eens speciaal in het zonnetje te zetten. Vooral ook omdat het hier gaat om een in Nederland (en de rest van de wereld) nog volkomen nieuw hondenras!
Het gaat het me altijd aan het hart dat er zoveel podenco’s en bodeguero´s achter blijven in het asiel. En dit terwijl het allebei zulke fijne hondjes zijn. Mede ook omdat het hier gaat om een in Nederland (en de rest van de wereld) nog volkomen onbekend NIEUW HONDENRAS!!! Dat vooral NIET te verwarren is met de in Nederland vaak zo'n slechte naam hebbende Jack-Russell. Daar heeft dit hondje namelijk helemaal NIETS mee te maken!!! Het gaat hier om een heel sterk, en vooral ook gezond, nog volkomen oorspronkelijk nieuw hondje, een echte (werk)hond, die heel veraf staat van de overbekende Jack Russell. Vandaar dat ik dit misverstand uit de wereld wilde helpen, en hoop u zo te interesseren voor dit fantastische, mooie, leuke, lieve, sterke, zeer intelligente en vooral zeer trouwe hondje, dat het zo zeer verdiend in uw harten gesloten te worden! De podenco die veelal dezelfde kenmerken heeft, (en ook een fantastische kameraad is!) omdat ze beiden ongeveer, dezelfde functie hebben, nl een jachthondje, wordt heel goed en uitgebreid besproken op de hele mooie website van www.podencoworld nl. Ik raad u dan ook zeker aan deze te bekijken!
Een stukje geschiedenis
De verschillende namen:
1. Ratonero (rattevanger)
2. Bodeguero Andaluz (bodeguero komt van bodega,wijnkelder, daar worden ze gebruikt om de wijnvaten vrij van ratten en ander gespuis te houden)
3. Perillo Ratero (rattenhondje)
De bodeguero is onstaan ongeveer aan het einde van de 18de eeuw,met de komst van de Engelse wijnhandelaren in de provincie Cadiz.(Zuid Spanje) De Engelsen hadden vooral gladharige fox terriërs bij zich ,die ze lieten kruisen met de al aanwezige plaatselijke hondjes, die gebruikt werden als rattenvanger in de bodegas. Deze kruisingen leverden al snel een grote homogeniteit op en uitstekende rattenvangers. Vanaf dat moment is men ze dan ook op kleur gaan selecteren, dat werd dus wit. Vooral ook omdat je ze dan goed kon zien in de donkere gewelven van de in die dagen nog onverlichte wijnkelders!
Vanaf oktober 1993 zijn de eerste officiële statuten van de fokverenigingen aan het ministerie van binnenlandse zaken voorgelegd en wordt de Club National de Pero Ratonero Andaluz opgericht. Deze presenteren de hond ook in de rest van Spanje. In 2000 wordt het ras officieel erkend door het ministerie van landbouw en la Real Sociedad Canina de España. Tot nu toe wordt het ras nog niet erkend door het FCI ,noch internationaal, als zijnde nieuw ras.
De bodeguero als huisgenoot.
De bodeguero heeft veel energie, beter gezegd levenslust, en staat dan ook altijd klaar om te gAAAAAn, jaaaaaaaah! Het is tenslotte een werkhondje! Gemaakt om alert, beweeglijk, oplettend, en supersnel te zijn. Het is geen zenuwlijder,( al zal er heus ook wel eens eentje bij zitten!) hij wil er gewoon op uit! Het is een echt sportief hondje! Het is dus vooral geen hondje voor luie mensen, want er moet iedere dag flink mee gelopen, gespeeld en gerauschd worden! Anders wordt hij niet gelukkig. Hij wil niets liever dan met u de hele wereld verkennen, gun hem dan ook deze kans, al kan het best zijn dat hij in het begin nog overal aan moet wennen, en u krijgt het meest blije hondje van de hele wereld! Eenmaal gewend vind hij alles fantastisch! En ja, ook de bodeguero glimlacht! Let wel op: het is en blijft een jager, al worden ze vaak in het asiel achter gelaten omdat ze dit niet goed doen, het instinct zit erin. Laat hem dan in het begin als u hem nog niet zo goed kent, alleen los op veilige stukken, waar u hem goed kan zien. Beter op het strand dan in het bos, bv! Gewoon blijven wachten, hij komt terug! De bodeguero is een zeer intelligent en sterk hondje, en ook een heel lief en aanhankelijk hondje. Hij heeft een mooi stevig, lekker compact gespierd lijfje, op mooie hoge elegante pootjes, en een lekker glad velletje. En dan zijn prachtige batman koppie! Het is een echt knuffelbeertje!
Net als de podenco en de galgo is de bodeguero nog een heel oorspronkelijk hondje,dat weinig (leuk) contact met de mens heeft gehad. Ook het leven in huis kennen ze nauwelijks, al bevalt ze dat al snel!
Veel geduld en liefde is dan ook van belang om hem op zijn gemak te stellen en te laten wennen aan alles. Het zijn in feite nog echte honden, laat ze dat dan dan vooral ook kunnen zijn en u hebt er een heerlijke lekkere gekke ,superlieve en trouwe vriend voor het leven aan!
Bent u nu een van diegenen die al deze tijd terwijl u de adoptiehondjes bekeek gedacht heeft, aaaah wat een lieverdje, das wel iets voor mij, maar heeft u het vanwege de “jack-russel-mix” niet aangedurfd: dan zou ik zeggen: SLA UW SLAG!
- Hebt u de pech een luie bodeguero te pakken te hebben, neem hem of haar gewoon lekker mee in de rugzak!
- Als u dan eindelijk voor hem of haar gezwicht bent, bedenk dan: met twee wordt het pas echt leuk!!
- En mocht hij al een keer helemaal supertrots met een muis of rat aan komen zetten, schrik dan niet, en wordt vooral niet kwaad, maar bedank hem vriendelijk voor zijn cadeau. Het is juist zijn of haar manier om u eens fijn te bedanken en eens lekker extra in de bloemetjes te zetten!
Veel plezier toegewenst!
Veel dank aan Judith van een collega organisatie in Spanje.
Veel dank aan Judith van een collega organisatie in Spanje.
Dank aan Karin van den Akker die me ooit een keer dit artikel toestuurde!
Zie ook www.bodeguero.nl voor meer informatie.
Zie ook www.bodeguero.nl voor meer informatie.
Dit zijn Henky en Byron, mijn Bodeguero's (Ineke Jongeleen)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten