Motitas, Clara en Eva

Omdat we onze herder op de leeftijd van bijna veertien jaar vorig jaar moesten laten inslapen zouden we eigenlijk geen hond meer nemen.  We hadden nog twee oude Yorkshire Terriers. Maar na een paar maanden misten we toch een grote hond en na zoeken kwamen we op de Site van A.C.E. terecht. Daar zagen we Motitas (nu Noortje) en wilden haar graag adopteren. Alle formulieren ingevuld en kregen het telefoonnummer van de familie van Lier waar Noortje sinds januari opgevangen werd. Marieke van Lier opperde dat als het huisbezoek was geweest we Noortje mee konden nemen . Iedereen  bij A.C.E. werkte mee zodat snel het huisbezoek op woensdag werd geregeld en we op vrijdag al Noortje konden halen. Na koffie met gebak en de honden in de uiterwaarden van de Waal uitgelaten te hebben, hebben we Noortje meegenomen naar Zoetermeer.  We hebben Noortje sinds 3 maart en alles is uitstekend gegaan. Het is een hele lieve goedaardige hond die graag met andere honden speelt. Aan gezien die in de buurt niet altijd aanwezig zijn, wilden we eigenlijk wel een speelkameraadje voor haar. Weer op de site van A.C.E. gekeken omdat dat heel goed bevallen was. De keuze was moeilijk, naar ons idee bleven er twee over om uit te kiezen Clara en Eva. We hebben voor Clara gekozen vanwege het zielige hoopje hond op de foto’s.  Zij had net als Noortje Leishmania. Ditmaal ging het nog sneller. Op donderdag met Manon Godenbelt  de adoptie geregeld, op vrijdag werden we gebeld want er was een plaats over in het vliegtuig en of Clara mee kon komen.  Zaterdagavond 5 april heel laat kwam Clara op Rotterdam Airport aan. Ze stapte uit de reisbox, keek ons aan van hoor ik nu bij jullie, ging mee, deed buiten haar behoeften, ging de auto in, klom thuis op de bank en was thuis. Noortje en Clara konden het direct goed vinden. Binnen twee maanden hadden we drie honden. (er was nog een Yorkje over) Maar omdat we het niet los konden laten dat we Eva niet gekozen hadden en zij daar nog zat en ook al zo lang was de simpelste oplossing haar ook te adopteren. We waren volgens mij ondertussen wel bekend bij de stichting dus alles was weer zo geregeld. Eva kwam op 6 juni aan op het vliegveld Eindhoven  en bij ons wonen en werd ook direct door de anderen geaccepteerd. Het trio speelt en stoeit in huis, in de tuin en waar dan ook. Elke dag om half elf worden de dames onrustig want dan gaan we meestal naar het strand Ter Heijde ofwel de roeibaan in Zevenhuizen  waar ze helemaal losgaan. Het is een feest om met ze uit te gaan en iedereen die ons kent schiet ons aan en dan vertellen we ons verhaal met de stichting A.C.E. De ervaring van de eerste keer met de stichting heeft ons doen besluiten de andere honden ook via de stichting te laten komen. Alles verloopt altijd soepel en iedereen doet zijn uiterste best voor je. Jullie betrokkenheid bij de honden zodat ze goed terecht komen is enorm. Niets dan respect voor het werk dat jullie allemaal als vrijwilligers verrichten. Bij Noortje zijn we gestopt met Allopurinol en laten volgende maand een test doen, Clara krijgt sinds maart nog wel de dosis Allopurinol. We hebben de meest dankbare honden die je je kunt wensen.
met vriendelijke groeten
Thom Zwagers

Strand Ter Heide

Weer thuis

Roeibaan Zevenhuizen

Wachten op een kluifje van de buurvrouw