donderdag 20 juli 2017

Leandro nu Sjoerd op het strand.

Hier een foto van Sjoerd (= Leandro) op de dag van zijn 'verjaardag': 6 juli, de dag dat hij vorig jaar aankwam in Nederland. Om het te vieren gingen we naar het hondenstrand in Noordwijk. Het bleek weer: Sjoerd houdt niet van nattigheid. En zo'n zee, dat is veel te veel water ineens - vindt hij. Je ziet het aan de manier waarop hij staat, met doorgezakte achterpootjes: de anders zo stoere kerel vindt dit niet leuk. Vriendinnetje Noortje is in haar element; zij vindt het niet erg om haar buik nat te maken, maar Sjoerd wil beslist niet verder dan zijn knieen. Overigens: het strand vindt Sjoerd wel heerlijk. Lekker veel ruimte om te rennen; overal interessante luchtjes en geurtjes. Hij kan gewoon loslopen; hij blijft in de buurt.
Voor zijn verjaardag kreeg hij taart met een dentastick (niet brandend). Want dentastick vindt hij het heerlijkst wat er bestaat. Hij kreeg ook een anti-schrokbak: nu heeft hij zijn eten in vier minuten op in plaats van in een. Wat dat betreft blijft hij een zwerver: het eten is pas echt van jou als je het doorgeslikt hebt.
Als ik terugkijk over het afgelopen jaar, dan denk ik: wat heeft hij veel geleerd. Wat heeft hij zich goed aangepast aan zijn totaal nieuwe omstandigheden. Zindelijk worden was aanvankelijk een probleem, maar als ik hem nu een kolossale paardenplas zie doen, als we net uit de bus zijn gestapt, dan denk ik: je hebt nu goed door wat de bedoeling is. En Sjoerd verdedigt wat van hem is: het huis, de katten, mij. Ik heb hem wel geleerd om niet bij het minste gerucht hard te blaffen. Dus blaft hij nu heel zachtjes. Maar als iemand dan het lef heeft om aan te bellen aan zijn huis! Hij maakt dan soms wel veel lawaai, maar hij bijt gelukkig nooit. Ik denk dan ook, vroeger had hij nog geen vierkante centimeter die echt van hem was; het heeft dan ook iets aandoenlijks dat hij wat nu van hem is zo goed wil verdedigen.
Zijn omgang met mannen, die hij eerst totaal niet vertrouwde, gaat ook steeds beter. Als ze maar beginnen met hem te negeren. Mijn andere hond, Noortje, leert hem veel, want zij vertrouwt alle mensen.

Sjoerd is een blij hondje. Hij is tevreden met alles en eist niets. Lange wandeling: fijn. Korte wandeling: ook fijn. Hij maakt ook niets kapot: nu ja, geen wasknijpers of potloden laten slingeren op plaatsen waar hij bij kan. Maar hij is geen springer of klimmer, dus zelfs dat geeft geen problemen. 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten