Libia, een
cross Beagletje, werd gevonden op straat, de waarheid achter haar verhaal
zullen we nooit te weten komen,...
Een feit is
dat ze in een dodenstation terecht kwam en dat ze er vreselijk slecht aan toe
was,… Mager, verdrietig, teneergeslagen, met een zware infectie aan haar oog,
een wijnoog, een doffe vacht en vol wondjes,…
Ze werd
tussen de grote groep honden geplaatst, net als in een gevangenis,
geen rekening houdende met wie zij is, of wat ze aankan, dat telt allemaal niet, het telt dat
ze van de straat is voor Spaanse normen, en wat er verder met deze weerloze
beestjes gebeurt,…
Telt niet,…
Maar wie is
Libia ? Vanwaar komt ze, hoe kwam ze in deze meest afgrijselijke toestanden
terecht?
Zoveel
vragen zonder antwoorden,… Maar in haar ogen lees je veel,… Te veel,…
Toen we haar
leerden kennen was ze een zacht, braaf en lief hondje, onderdanig,
bedeesd, heeft geen enkel probleem met wel ander dier ook,...
Poezen zijn
haar vreemd maar ze groet ze en gaat dan weer verder, de grote en kleine honden
groet ze en gaat dan weer verder,...
Ze is niet
gewoon geknuffeld te worden maar gaat er elke dag meer van genieten,...
Ze is het
niet gewoon op een zacht bedje te slapen maar het bevalt haar wel,… Ze is niet
veel gewoon,…
Ze is
niet jong meer maar heeft nog even te leven,… Haar oogje moest worden
geopereerd,...
Ze is niet veel gewoon maar we
willen haar graag nog zoveel tonen en haar gelukkig maken voor de tijd die haar
nog rest,…
Bovendien
ontdekte de dierenarts dat Libia kankerbolletjes had, ze werd ondertussen met
spoed geopereerd om zeker niet langer te wachten,…
Het is een
schatje, en ook al kenden we haar niet, ze is een hondje dat je raakt en doet
nadenken,...
Het gaat je aan het hart,…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten