Hoe Swepe en Bocelli als
Swiep en Sally in Bergen Nh aan hun 2e leven
begonnen.
Twee maanden geleden kwam Swiep bij ons
wonen, Sally arriveerde 1 maand later .
Bewust niet alle 2 tegelijk om het
gewenningsproces voor mijn 2 oude honden, de 3 spaanse asielpoezen en mijzelf zo
goed en rustig mogelijk te laten verlopen.
Hoe kwam ik er toe om Swiep en Sally op de
website van ACE uit te zoeken. Van mijn 4 honden waren ( en zijn) er 2 bejaard:
1 Norfolk Terrier van 14 jaar met ernstige hartproblemen en een ruwhaar teckel
van 18.jaar oud!....de 2 jongere Norfolk Terriers zouden nog wel een aantal
jaren mee gaan dacht ik. Wat de oude honden betrof zag ik dat somberder in. Het
onverwachte gebeurde . In 6 weken tijd overleden de 2 jongste Norfolk Terriers
aan kanker. Jaren geleden had ik al met mijzelf afgesproken om op het juiste
moment herplaatsing honden te nemen.......maar de onverwachts onstane situatie
bracht mij er toe veel eerder dan ik had gedacht te gaan kijken op de website
van ACE.......mijn voorwaarde was dat de honden klein moesten zijn zodat ze in
de dichte rieten mand achter op mijn fiets konden ....ik woon in Bergen Nh en
mijn dierenarts zit 45 minuten fietsen van mij vandaan in Alkmaar........ik heb
geen auto en wil te allen tijde (ik ben nu de 70 jaar
gepasseerd) mijn zelfstandigheid behouden. Mijn oog viel op 2 harige (want daar
houd ik van) hondjes die al in Nederland waren. De procedure van adoptie trad in
werking.
Swiep is ongeveer 2 jaar oud en zat in
Teteringen bij Breda bij een mevrouw in de opvang. Daar had hij het erg
getroffen en hij had al veel geleerd o.a. luisteren naar de naam Swiep. . Een
hond weet niet dat hij ergens tijdelijk woont dus was het voor Swiep de
zoveelste dramatische verandering in zijn leven toen hij vlak voor de Kerst naar
Bergen werd gebracht door de mevrouw waar hij in de opvang zat. 5 uur lang heeft
hij zittend in de vensterbank van verdriet zitten loeien als een wolf nadat hij
alleen bij mij achter bleef. De mevrouw die hij als zijn baasje was gaan
beschouwen was zonder hem vertrokken. Weer was hij voor zijn gevoel in de steek
gelaten. Afspraken had ik voor de komende weken afgezegd zodat ik alle aandacht
kon besteden aan mijn honden en poezen. Swiep bleef Swiep besloot ik....de hond
had al genoeg veranderingen te verduren en hoewel ik een andere naam in mijn
gedachten had vond ik het wel redelijk dat ik degene was die aan zijn naam
moest wennen en niet andersom. De eerste 2 dagen ben ik thuis gebleven...er was
genoeg voor Swiep om te onderzoeken en mee vertrouwd te raken....de 2 oude
honden.....de 3 poezen....het huis.....de grote afgehekte tuin.....De 3e dag ben
ik met Swiep naar het bos gegaan. Dirckje en Coosje , de 2 oude honden kunnen en
mogen niet meer mee naar het bos en redden het prima in mijn tuin. Vanwege de
verlatingsangst van Swiep, zijn extreme gerichtheid op mijn persoon en de
informatie die ik had gekregen van de mevrouw waar hij in de opvang was geweest
durfde ik hem in het bos meteen los te laten.....en dat ging geweldig goed
....dol gelukkig speelde hij met andere honden en rende zo hard als hij
kon....en hard rennen kan hij want hij kan hazewindhonden bijhouden ook al
gelooft niet iedereen dat . Er lopen in Het Berger Bos geregeld enkele
ex-Spaanse hazewindhonden tot groot plezier van Swiep..........gelukkiger kan je
hem niet maken. Ook in Teteringen had hij met hazewindhonden het spel
gespeeld "wie het hardst kan rennen".Swiep is een geweldige , intelligente ,
slimme, lieve hond. Er ontgaat hem niets en hij waakt als enige van mijn 4
honden(de 2 oudsten zijn doof) als een professionele waakhond met een voor zo'n
klein hondje zeer zware blaf.
Sally ben ik een maand later gaan ophalen in
Rotterdam samen met een vriendin in haar auto....Swiep was mee.....de hele rit
trilde hij als een rietje, mogelijk was hij bang dat hij weer naar een ander
adres gebracht zou worden. Bocelli luisterde al naar Celli. Ik besloot er Sally
van te maken. De eerste dagen was ook Sally volkomen in de war en miste hij zijn
vorige (opvang) baasje heel erg. Sally is een stuk ouder , ik denk een jaar of
8......mogelijk heeft hij een groot deel van zijn leven gezworven en zijn eten
bij elkaar moeten scharrelen, bedelen of stelen. Naar mijn idee is hij ook
mishandeld..........ik probeer het gedrag dat hij heeft te herleiden naar zijn
leven in Spanje. Als ik hem iets verbied bromt hij naar mij........ik stel me zo
voor dat hij al bedelend en voedsel stelend vaak met geweld (verbaal of
lichamelijk) is weggejaagd en dat mijn foei
hem daar aan doet denken ,dus protesteert hij ertegen zoals hij dat gewend was.
Hij moet nog veel (af)leren......o.a.het stelen van het poezeneten(ongeacht hoe
hoog ik het neerzet) want hij is geobsedeerd door voedsel en zowel Sally als
Swiep kunnen heel hoog springen. Sally is ook nog niet zindelijk. Allemaal
begrijpelijk als je er van uit gaat dat hij mogelijk nooit een thuis heeft gehad
, mogelijk zelfs buiten is geboren en aan eten moest zien te komen door te
bedelen en te stelen ook al waren daar voor hem risico's aan
verbonden.
Gelukkig gaat het elke dag beter en beter.
Samen werken we hard aan het afleren van de verkeerde gewoonten, knuffelen we
veel en praat ik tegen Swiep en Sally. Die verkeerde gewoonten hebben ze
vrijwel altijd opgelopen als gevolg van hun niet zelf verkozen leven, hun
zwerversbestaan. Dus door toedoen van de mens....dezelfde mens die hen in het
dodingsstation hadden gestopt. Ik geef toe ... vooral de eerste tijd zijn er
dagen geweest dat ik dacht "waar ben ik aan begonnen"' want vrolijk word je in
het begin niet altijd van een nog volkomen vreemde , diep ongelukkige hond om
je heen. Maar dat is een tijdelijke fase en eigenlijk doen ze het best goed.
Veel steun heb ik gehad van Pia de Beer van Stichting ACE....verschillende keren
hebben we met elkaar gebeld en gemaild , want 2 weten altijd meer dan 1 en Pia
heeft veel ervaring met herplaatsing honden. Tussen mijn 4 honden zijn gelukkig
geen problemen. In het bos kunnen Swiep en Sally beiden lekker loslopen. Ook
met Sally heb ik dat vanaf de eerste keer aangedurfd, hoewel hij ook nu nog wel
eens vergeet dat hij bij mij hoort en in een voor mij niet bij te houden dribbel
tempo achter groepjes mensen aanloopt om te bedelen. Een blikje met brokjes waar
ik mee rammel brengt dan redding en terugkomen als ik
Sally roep werkt ook steeds beter. Bij Sally
kon ik na 2 weken zo mooi merken dat er een omslag plaats had gevonden en hij
als het ware had besloten dat ik nu het mens ben waar hij bij wilde horen en dat
het hier thuis veilig voor hem is. Ik besef dat hij nooit helemaal van zijn
verkeerde gewoonten af zal komen, daarvoor heeft hij te lang een hard en
moeilijk zwerversbestaan geleid maar zolang het voor ons allemaal, mens, honden
en poezen, redelijk te doen is ben ik tevreden.
Samen, 2 honden en 1 mens, elke dag hard
werkend aan verbeteringen en socialisatie wordt de band tussen Swiep, Sally en
mij hechter en hechter en houden we steeds meer van elkaar.
Dank aan alle vrijwilligers die zich
inzetten voor honden en poezen die een warme mand zoeken en speciaal dank aan
Pia de Beer en de dames waar Swiep en Sally het laatst in de opvang zijn
geweest.
Hartelijke groeten van Danny, de honden
Coosje, Dirckje, Swiep en Sally en de poezen Lucas, Simon en Sarah.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten