Geluksvogel Choy

Ik wilde graag wat foto's doorsturen van mijn geluksvogel Choy.
Zoals je ziet gaan we veel wandelen en spelen. Hij heeft een moeilijke start gehad met veel verlatingsangst maar we zijn nu zelfs het in de bench zitten aan het afbouwen.
Verder is het voor veel mensen die ik tegenkom de liefste hond die ze ooit hebben ontmoet, ook met kindjes is hij ontzettend zachtaardig.

Ik zag dat Choy zijn broertje Chop ook bij de geluksvogels staat. Hebben jullie misschien contactgegvens van de baasjes van Chop? Ik zou het leuk vinden om te weten of ze op elkaar lijken en misschien eens afspreken voor een ontmoeting.

Alvast bedankt en groeten,

Iemke en Choy

In Memoriam Esta

Esta kwam als Esther bij me in 2009, ze was toen een jaar of 5 oud en had veel meegemaakt. Bang voor alles. Ik had haar nog maar net toen ze zich losrukte uit haar halsband en drie kilometer lang tegen de keer in op de snelweg wegrende. Hoe ik haar toch nog te pakken kreeg blijft een wonder. 

We hebben samen veel hondencursussen gevolgd. Het was mooi om te zien hoe dat haar zelfvertrouwen versterkte. Zij was een hele lieve, invoelende, bescheiden hond en haalde hoge cijfers op de examens. Ook mocht ze mee als contacthond bij gehandicapten omdat ze voorzichtig was. 

Door een verandering in mijn persoonlijke leven kreeg zij er in 2012 vier vriendjes bij, allemaal huskies. Die gingen met haar voorzichtiger om dan met elkaar. Mooi om te zien hoe ze haar 'vroegen' om mee te spelen, iets wat ze graag deed ook al werd ze toen al wat ouder. Onze grote tuin was voor haar een eldorado. Ze had alle vrijheid binnen een veilige omgeving. Een mooier karakter van een hond zal ik nooit meer meemaken. 

Op een gegeven moment zie je dat je hond niet zo lekker meer gaat. Esta poepte steevast in huis en had het niet meer door. Maar ja, ze kwam nog blij over en deed nog graag met alles mee. Dus ik vond het geen reden om te zeggen dat het genoeg was. Dat heeft nog best lang geduurd en er kwam steeds een 'mankementje' bij. Dat begon met kleinere rondjes mee willen, bij het avondrondje al helemaal niet meer mee willen, en zo verder. Ze had staar, wat op zich geen probleem was, had een vorm van kanker, werd doof en een slappe achterhand. 

Op een dag stond ze nog wankeler op dan anders en ze keek ook alsof het voor haar genoeg was. Ik heb haar opgepakt en ben naar de dierenarts gereden. Hij maakte meteen tijd voor ons vrij. In mijn armen is ze heel rustig ingeslapen. 

In tranen liet ik haar daar achter. Daar kreeg ik later spijt van. De dierenartsassistente heeft Esta nog kunnen traceren en zo kon ze nog worden gecremeerd en uitgestrooid over zee. Daar speelde ze graag, we woonden daar. 

Moeilijk om je hond die laatste weg alleen te moeten laten afleggen. Dat blijft me altijd bij. Het is op dit moment bijna vier maanden geleden en ik denk elke dag aan haar.

Vervelen doen we we ons niet want, naast de huskies, hebben we weer voor een nieuwe Ace hond gekozen. In alle opzichten het tegenovergestelde van Esta. Deze nieuwe hond, Suka, is jong, groot, wild en onbezonnen. We gaan er weer wat moois van maken samen en bouwen aan een band. 

Met hartelijke groet,

Marianne Janssen-Willems

LIAM

Beste Allemaal,

Er is een hele paniek situatie ontstaan omtrent LIAM.
Hij is bij ons sinds Juni 2015, is altijd kerngezond geweest en heeft helaas tot nu geen thuis gevonden omdat hij niet goed is met andere honden, stilaan is daar verbetering maar hij kan nog steeds niet in groep naar buiten, hij is niet gek met andere honden, wil alleen Heer zijn.
Lima werd een week geleden plots ziek, na de overstroming, hij hoestte, kwijlde.
Hij werd onmiddellijk behandeld met medicatie, maar een dag later had hij moeite met slikken en eten binnen houden, het ging van kwaad naar erger en werd over gebracht door onze dierenarts naar een specialist waar er een endoscopie werd gedaan maar behalve een ontstoken slokdarm werd niets vast gesteld.
Momenteel is hij terug bij ons in de kliniek, wij wachten op verdere resultaten van de onderzoeken die gebeurd zijn.
Hij heeft dagelijkse controle van onze arts.
Liam krijgt momenteel voeding via een sonde, wij doen ons uiterste best om onze Liam te genezen, maar jullie begrijpen goed dat zo een zieke hond noch kan vliegen noch in opvang kan, hoe graag dat wij dat ook zouden willen….
Wij houden jullie op de hoogte,
Gr Fabienne

Mila

We hebben Mila afgelopen zaterdag opgehaald van Rotterdam airport. Ik wist dat het leuk zou worden, maar zó leuk.. Dit overstijgt alles. Wat een ongelofelijk lief hondje is dit! Het vertrouwen wat ze ons geeft ❤
Wat hebben jullie een geweldige organisatie! Chapeau 🎩

Is dat alles??😂

Fabienne's hondje van de week: Dion

Deze lieve knuffelaar heet Dion.
Hij wacht nu al anderhalf op zijn eigen mandje.
Wie geeft deze lieverd een eigen warm plekje waar hij de rest van zijn leven gelukkig mag zijn.

Voor meer info klik dan hier.

Lady Blanca di Malaga

Hallo, wij laten even weten dat Blanche het heel goed doet bij ons. Ze is heel rustig en nieuwsgierig❤

Uitnodiging voor evenement Het Grote Weerzien!!

Pak je agenda en blader naar 9 september en zet daar dan in "Het grote Weerzien" . Nadere gegevens volgen nog.

Wanneer: zaterdag 9 september om 11:00

Waar: Maurikse Hondensport Vereniging in Eck en Wiel

Voorbereiding op onze jaarlijkse lentevakantie

We zijn onze Huggo nu aan het voorbereiden op onze jaarlijkse lentevakantie aan de zee. Voor het eerst met vier hondenkindjes. Het agentschap ging onmiddellijk akkoord voor dat hondje meer (ze kennen ons al jaren) wat toch wel heel fijn is. Was dat niet het geval geweest dan had Huggo voor één keertje bij mijn zus moeten gaan logeren. Hij zou rot verwend geweest zijn. En wij verdrietig. Maar dan had het niet anders gekund. Het appartement was immers al geboekt. Het voorschot betaald. En dan hadden we volgend jaar een ander appartement moeten zoeken. Voor alles een oplossing nietwaar. Maar nu moeten we niemand thuis laten. En kunnen we ons gelijkvloers appartement houden wat met vier honden geen overbodige luxe is, dat gelijkvloers! Geen lift te nemen!

We hebben van mijn zus nu haar hondenbuggy in bruikleen gekregen (ze hadden vroeger een Jack Russel die 18 geworden is en niet meer zo mobiel was) omdat Huggo blijkbaar toch niet langer dan een kleine km kan wandelen. Achter de bal aanlopen, dat doet hij als de beste, maar stappen is vermoeiend voor hem na een tijdje. En dan moeten we hem oppakken. Maar dat zien wij dan weer niet zitten. Te vermoeiend voor ons. Dus, dacht ik, op tijd beginnen oefenen met dat ding zodat hij het gewoon wordt. Gisteren dus... Stap 1 in het gewenningsproces: in huis rijden. Hij vond het de eerste seconden wat raar maar nadien... Er zal niet veel oefenen aan zijn. Hij is slim en snapt het helemaal. Voelt zich de koning te rijk in die buggy. 

Demi en haar moeder op werkbezoek in de Refugio.

2013 heb ik samen met een oud-klasgenoot 10 weken stage gelopen bij ACE-Charity in Spanje. Elk jaar hadden wij het er over om terug te gaan, maar het kwam er steeds niet van. 

Nu bijna 4 jaar later was het zover, deze keer met mijn moeder. Wij hebben 4 dagen in het asiel geholpen met schoonmaken, voeren, uitlaten en natuurlijk heel veel hondjes geknuffeld. Ik had niet het idee dat het alweer 4 jaar geleden was. Het asiel was flink opgeknapt, maar verder leek het nog aardig hetzelfde. Mijn moeder is trimster van beroep en heeft nog een aantal hondjes getrimd.

Samen met klanten van mijn moeder, vrienden en familie heb ik een mooi bedrag ingezameld en dit overhandigd aan Fabienne. Op de terugweg hebben wij nog 4 hondjes mee genomen, waarvan een aantal naar een opvanggezin gingen en een aantal hun gouden mand al hebben gevonden. 


Ik hoop nog eens terug te gaan en wil iedereen bedanken voor de leuke week en het inzamelen van het geld! 

Groetjes Demi

Lars

Op 7 november 2017 hebben wij Lars opgehaald van het vliegveld Eindhoven.

Toen Lars uit zijn bench kwam was hij zeer  bang en had geen vertrouwen in de mensen.

Dit was voor ons geen verrassing dat hadden wij in het filmpje van ACE gezien.

Nu bijna 4 maanden later is Lars een lief en vriendelijk hondje voor zijn eigen mensen geworden.

Voor vreemde mensen en mensen die hij nog niet goed kent is hij nog bang en afstandelijk.

Lars vindt het geweldig om aan de riem in het bos de konijnenholletjes te bekijken.

Wanneer Lars  in de tuin losloopt is het moeilijk om hem naar binnen te krijgen, dat herinnert hem waarschijnlijk aan het opsluiten in het dodenstation.

Lars is beschermend voor zijn eigen mensen andere mensen mogen niet te dicht bij komen, als Lars buiten loopt is hij niet bang voor andere honden.

Alleen thuis blijven vindt hij nog moeilijk.

Adri en Riet den Herder.

Sfeerbeelden vandaag 26 februari

Hierbij een filmpje over de Refugio vandaag.
Klik hier als je het wilt zien.

Aankomst Rotterdam 25 februari

Weer 4 honden en één kat in Nederland aangekomen!

Django is in opvang gekomen, dus heb je interesse kan je hem in Nederland bezoeken.

Sweets was erg bang, het dak van de bench moest er af om hem eruit te krijgen.

Happy Panamorix...nu Amigo

Sfeerbeelden vandaag