“Joépiééé” en zo’n
honderd keer “Hoerà”.
Het is nu officieel,
wij zijn VIB’s,
“Very Important
Bodegeuro’s”!
Toen wij met onze
tweevoeter- vrouw thuiskwamen na een 10-daags Teepee kamp lag het nummer 5 van
het Ace maandblad open en bloot op de tafel.
Een “special
Edition” over......(tromgeroffel)... Bodegeuro’s! Over ons
dus!
Ondanks dat wij
‘intelligent en leergierig zijn’ (’t staat er zwart op wit in)
kunnen wij niet lezen en daarom heeft onze tweevoeter direct en meteen het
artikel aan ons voorgelezen.
Aan Joke De Vos uit
België: “Wij houden van u met alle vier onze poten en met ons hele
hondenhart”.
Als nu de
achtergebleven Bodeguero’s niet massaal geadopteerd gaan worden, dan snappen wij
er niets meer van.
Geloof Joke en onze
tweevoeters nu maar: Bodegeuro’s zijn fantastisch!
Dat hebben de vrienden
van onze tweevoeter op het teepee kamp nu ook ondervonden.
Dit was de eerste keer
voor ons, maar voor de oude Ace hond Léon al de –tigste keer.
Vorige jaren was hij
steeds samen met Puli, de prachtige zwarte Ace hond van onze tweevoeters die
helaas, na negen jaren lief en leed gedeeld te hebben overleden is. Wij zijn pas
daarna gekomen.
Léon heeft ons direct
aanvaard als dikke vrienden, maar toch zie je hem soms een beetje triest kijken
wanneer hij terugdenkt aan zijn oude kameraad.
Het
teepee kamp was heerlijk, wel een beetje primitief maar dat schijnen die
tweevoeters plezant te vinden,”back to basics” zeiden ze. Wij hadden het hele
terrein voor ons en werden zowat dood geknuffeld. Niet dat we dàt erg
vonden.
Wist je overigens dat
de weergoden Bodegeuro’s zijn? Dat kan niet anders, want wij hebben de hele duur
van het kamp geen spatje regen gehad.
Enfin, geniet maar van
ons fotoverhaal zou ik zo zeggen.
Tot
Wederenschrijfs,
Maaike &
Maatke
Maaike: „Maar enfin,
weet onze tweevoeter nu niet dat er elektrieke koffiemolens
bestaan?”
Tweevoeter: „dat is nu ‚Back to basics’! Straks
drinken we cowboy koffie!
Maatke: "Da’s plezant hé, onze nest in den teepee!"
Maaike: „ Als gij nu
hier ook gaat snurken dan kruip ik vannacht bij onze tweevoeter in hare
slaapzak”
Maatke: „hàhàhà, ge zult nogal een sjot
krijgen.”
Maatke: „Wat zitten
wij hier nu te doen?”
Maaike: „Blijf zitten! dit
is een strategische plaats. Ze gaan subiet eten en tweevoeters morsen toch
altijd.”
Maaike: „Kom hier
in ‚t gras rollen”
Maatke: "Ik rol liever in
die grote asbak"
Maaike: „Gij zijt toch nog ne rare, zenne. Straks steken ze het
kampvuur aan en dan zal uw poepeke nogal eens gloeien”
Maaike: „…en wat is da nu
weer?”
Maatke: „Linedance… en…. left en right en turn around... dudum
dudum..en left en right….”
Maaike: „Pas op, de tweevoeters staan te
kijken.”
Maatke: „Dan hadden ze hun potjes maar
moeten wegruimen.”
Léon: „ Amen”
Maatke: „Kom mee Léon, ik weet waar ze de
worstjes bewaren.”
Léon: „Neen, jongen…dat is
stelen!”
Maatke: „Dan steken we het toch op de
katten?”
Léon: „Hier zijn geen katten,
suffie.”
Maaike: „Kijk de avond
valt.”
Maatke: „ Zolang het maar niet op onze kop
valt.”
Maatke: „ dat wil zeggen dat we nu moeten
gaan slapen.”
Maaike: „
Hey Tweevoeter, die lamp is wel erg ‚eigentijds’, zenne. Dat is geen ‚back to
basics”
Tweevoeter: „ weet ik meisje, maar we moeten nu ook niet
overdrijven, hé. Slaap nu maar want morgen moeten we het kamp afbreken”
Maatke: "Léon, kom! Ze zijn’t spel hier aan’t afbreken, wij gaan
terug naar de koekestad!"
Léon: "snik, snik….. ik wil niet terug naar de koekestad, ik
ga jullie zo missen.”
Maaike:
„Kop op vent, binnen veertien dagen mag je alweer een week lang bij ons komen
logeren.”
Voilà, dat was het alweer!
Nog even dit: Aan de tweevoeters die meeleven
met het verdriet van onze Léon. Maak jullie maar geen zorgen.
Zodra hij de kleine tweevoeterkes van zijn
mensenfamilie terugzag was het verdriet over.
En volgende week zijn we weer
samen!
Enne…Forget ye not! Bodeguero’s are
fantastic!
Knuf en snuf van M&M en Léon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten